تحليل و ارزيابي پايانِ جنگ ايران و عراق

Analysis of The end of the Iran-Iraq war

هدف: ارزيابي پايان جنگ ايران و عراق در چارچوب معيار «هدف - نتيجه» و به آزمون گذاشتن نظريۀ «برد - باخت». روش/رويكرد پژوهش: پژوهش حاضر به روش توصيفي - تحليلي و برپايۀ منابع اسنادي، كتابخانه‌اي و مصاحبه با فرماندهان جنگ تحميلي انجام شده‌ است. چارچوب نظري بر نظريۀ «برد - باخت» اچ. اف كالاهان مبتني است. اين نظريه برپايۀ دو مفهوم اصلي پيروزي و شكست بنا شده‌است و بيان مي‌كند كه كشورها تا زماني مي‌توانند براي تحقق اهدافشان به جنگ ادامه دهند كه توان نظامي، سياسي و رواني داشته باشند. يافته‌ها و نتيجه­ گيري: پذيرش قطعنامۀ 598 در 27 تير1367، سبب رفع ادعاي جنگ‌طلبي ايران و صلح‌طلبي عراق شد. هم‌چنين روند تحولات منطقه‌اي در پايان جنگ، نشان‌دهندۀ تأمين اهداف سياسي ايران در جنگ با عراق بوده ‌است؛ زيرا ايران توانسته بود با حمايت و پشتيباني مردم، ضمن حفظ تماميت ارضي، جنگ را اداره و نظامي سياسي خود را با شاخص‌هاي انقلابي - ديني تثبيت كند؛ ولي دولت عراق در دستيابي به هيچ‌كدام از اهدافش موفق نبود و فقط وابستگي‌اش را درزمينۀ اقتصادي و خريد تسليحات نظامي به قدرت‌هاي بزرگ بيشتر كرد.

Purpose: This paper is an assessment of the political consequences of Iran-Iraq war within the framework of "target-result" theory. The paper also tests the theory of "war without a win". Methodology and Research Design: Data for this study has come from archival records, library resources, and interview with war commanders. Theoretical framework of the study is based on the "win-loss" theory of HP-Callahan which upholds two concepts, namely victory and failure. The theory states that as long as a nation maintains is military, political and psychological power, it can continue the war. Findings and Conclusions: The adoption of the UN Security Council Resolution no. 598 in July 27, 1988, provided the basis for ending the war. It led to the refutation of the claim that Iran seeks war while Iraq demands peace. Later developments in the region proved that Iran has attained its political goals in war against Iraq. With the full support of its people, the government managed to defend the integrity of the country, and consolidate its military with revolutionary-religious orientation. Whereas the Iraqi government had no achievement. But to increase its attachment to economic issues and the purchase of military weaponry from world powers.