بررسي لزوم شرط«معروف» و «احسان» در حكم طلاق

The need for the "famous" and "ehs@n" condition in the divorce clause

هرچند زندگي مشترك ميان زن و مرد بر اساس علاقه و عشق آغاز مي‌شود اما چه‌بسا در ادامه به خاطر وجود مشكلاتي چنين محبتي از ميان رفته و حتي به نفرت تبديل شود و به دنبال آن جدايي صورت گيرد. نظام حقوقي اسلامي با به رسميت شناختن جدايي و پذيرش طلاق به عنوان يك نهاد امضايي تلاش كرده است جنبه‌هاي غير انساني و تنبيهي آن را زدوده و بر همين اساس اين برهه بحراني را مديريت اخلاقي نمايد. اين تحقيق كه پژوهشي توصيفي ـ تحليلي است و به روش كتابخانه‌اي صورت گرفته است، با بيان قاعده اخلاقي عمل به معروف جنبه‌هاي تكليفي متعددي براي آن مقرر كرده است. مقاله حاضر تلاش مي‌كند با تحليل اين امر به بررسي فقهي معروف و احسان پرداخته و ضمن تحليل آن به عنوان ملاك تشريع برخي از احكام، وضعيت آن را در خود طلاق و رفتار مرد در هنگام طلاق بررسي كند. در همين راستا به بررسي اين مطلب پرداخته است كه اين دو قيد براي موضوع حكم بوده ويا خود حكم را مقيد مي‌كند. با چنين تحليلي مي‌توان ضابطه رفتاري مرد را معين كرد.

Although the marriage between man and woman is based on love and affection, but after some time due to problems, such love may become hatred and then lead to divorce. By accepting divorce, the Islamic legal system has attempted to eliminate its inhumane features and managing it ethically. This research, which is a descriptive-analytical research, was done in a library method. This study has set many different aspects for divorce by expressing the ethical principle of "doing what is well-known". The present article attempts to analyze this issue by examining the "well-known" and "beneficence" according to jurisprudence analyzing these two components as a criterion for elaborating some sentences and examining its status in the behavior of men during divorce. To this purpose, it has examined whether these two components are bound to the subject of the commandment or to the commandment itself. Such an analysis can determine a man's code of behavior.