اثربخشي طرحواره درماني هيجاني گروهي بر كاهش احساس تنهايي و نشخوار فكري زنان مطلقه

The Effectiveness of Group Emotional Schema Therapy on Decreasing Loneliness and rumination in Divorced Women

هدف پژوهش حاضر، بررسي اثر بخشي طرحواره درماني هيجاني گروهي بر كاهش احساس تنهايي و نشخوار فكري زنان مطلقه بود. اين پژوهش شبه آزمايشي از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر، تمام زنان مطلقه شهر مشهد بودند كه از طريق يك كلينيك مشاوره و يك مركز بهداشت در مشهد جهت شركت در پژوهش فراخوان شدند. روش نمونه گيري به روش هدفمند و به طور داوطلبانه بود. از ميان افراد فراخوان شده، 24 نفر بر مبناي ملاك هاي ورود به پژوهش انتخاب شدند و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. به منظور سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه احساس تنهايي اجتماعي- عاطفي بزرگسالان و پرسشنامه پاسخ هاي نشخواري استفاده شد. پيش از شروع درمان و در انتهاي درمان، اعضاي دو گروه به پرسشنامه ها پاسخ دادند. اعضاي گروه آزمايش طي 8 جلسه در معرض طرحواره درماني هيجاني گروهي قرار گرفتند و اعضاي گروه كنترل هيچ مداخله اي دريافت نكردند. جهت تحليل داده هاي پژوهش از روش تحليل كوواريانس استفاده شد و نتايج نشان داد كه طرحواره درماني هيجاني گروهي باعث كاهش معنادار احساس تنهايي و نشخوار فكري در گروه آزمايش نسبت به گروه كنترل شد. نتايج اين پژوهش گواه بر اين است كه طرحواره درماني هيجاني مي تواند روش مناسب و موثري در كاهش احساس تنهايي و نشخوار فكري زنان مطلقه باشد.

The purpose of the present study was to investigate the effectiveness of group emotional schema therapy on reducing loneliness and rumination of divorced women. This quasi-experimental study was pre-test and post-test with control group. The statistical population of the present study was all divorced women in Mashhad who were called through a consulting clinic and a health center in Mashhad to participate in the research. Sampling method was purposive sampling and voluntarily. Among those who referred, 24 people were selected based on the criteria for entering the research and randomly assigned to two groups of experimental and control. In order to measure the variables of the research, the Social and Emotional Loneliness Scale for Adalts Scale and the Rominative Response Scale were used. Before the treatment and at the end of the treatment, the two groups responded to the questionnaires. participants in experimental group were exposed to the group emotional schema therapy during 8 sessions and the control group did not receive any treatment. Covariance analysis was used to analyze the data. The results showed that group emotional schema therapy significantly decreased loneliness and rumination in the experimental group compared to the control group. The results of this research showed that emotional schema therapy can be an effective way to reduce the loneliness and rumination of divorced women.