نقش جو مدرسه و شيوه هاي مديريت كلاسي در پيش بيني اهمال كاري معلمان

فاقد عنوان به زبان ديگر است

هدف از پژوهش حاضر مشخص كردن نقش جو مدرسه و شيوه ­هاي مديريت كلاسي در پيش بيني اهمال كاري معلمان مي‌باشد. اين پژوهش به جهت هدف كاريردي و به جهت نحوه گردآوري داده ها از نوع توصيفي بوده كه به صورت همبستگي انجام شده است. جامعه آماري پژوهش مشتمل بر كليه معلمان مرد و زن دبيرستان‌هاي شهرستان دهدشت كه تعداد 216 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه ­گيري طبقه‌اي و به صورت تصادفي انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها شامل پرسشنامه‌ي شيوه ­هاي مديريت كلاسي مارتين و بالدوين (1998)، پرسشنامه جو سازماني هالپين و كرافت (1963) و مقياس اهمال‌كاري سازماني صفاري‌نيا و اميرخاني (1390) بودند. يافته ها نشان داد كه بين شيوه‌هاي مديريت كلاس درس و اهمال‌كاري معلمان رابطه معني‌داري وجود ندارد (0.06، 0.04 - ،0/06=r)، بين جو مدرسه و اهمال‌كاري معلمان همبستگي منفي و معني‌داري وجود دارد(0/29-=p<0.01، r)، جو مدرسه نيز در پيش بيني اهمال­ كاري معلمان نقش موثري را ايفا مي­ نمايد و ضريب بتاي منفي و معناداري دارد(، 0/31-=p<0.001، β). بر اساس يافته­ ها مي‌توان نتيجه گرفت كه اهمال‌كاري معلمان را مي توان بر اساس ادراك آنان از جو مدرسه پيش‌بيني كرد. منفي بودن ضريب رگرسيون نشان‌دهنده‌ي آن است كه بالا بودن نمرات ادراك معلمان از جو مدرسه منجر به نمرات پايين اهمال‌كاري آنان خواهد شد و پايين بودن نمرات ادراك از جو مدرسه، اهمال‌كاري بالا را به همراه دارد.

فاقد چكيده لاتين مي باشد