ارائۀ مدل ارتقاء عملكرد مديريت محيط‌زيست كلان‌شهر تهران

مديريت محيط‌زيست شهري با مسائلي روبه‌‌روست كه حل بنيادين آن‌ها، نيازمند ارائۀ يك مدل جامع عملكرد مديريت است. در حوزۀ عملكرد، معيارهاي متعددي درجهت ارزيابي عملكرد مديريت وجود دارد، اما اين معيارها مدوّن نشده تا بتوان بر مبناي آن دربارۀ عملكرد مديريت محيط‌زيست شهري قضاوت كرد؛ از‌اين‌رو پژوهش حاضر با هدف شناسايي و تجزيه‌و‌تحليل ابعاد و معيارهاي ارتقاء عملكرد مديريت محيط‌زيست شهر تهران با استفاده از تكنيك مدل‌سازي ساختاري-تفسيري(ISM) ، به مرحلۀ اجرا درآمده‌است. اين روش جزء روش‌هاي تجزيه‌و‌تحليل سيستم‌هاست كه به بررسي تعاملات ميان عناصر سيستم مي‌پردازد. به‌منظور خوشه‌بندي معيارها نيز از روش MICMAC استفاده شده‌است. تحقيق از حيث هدف، كاربردي و گردآوري داده‌ها، توصيفي-پيمايشي است. از آنجايي كه اين روش مبتني‌بر نظر خبرگان است، 10 نفر متخصص در زمينۀ مديريت محيط‌زيست شهري، به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي هدفمند، انتخاب و براساس نظر آن‌ها 8 معيار اصلي و 27 زيرمعيار شناسايي شده‌است. نتايج اين مدل، معيارها را در سه سطح «ظرفيت‌سازهاي رشد و توسعه»، «فرايندهاي كليدي» و «خروجي عملكرد» گزارش كرد كه معيار «ظرفيت‌سازها» با بيشترين قدرت نفوذ و تأثيرگذاري، جزء اولويت‌هاي توجه و معيارهاي محرك در ارتقاء عملكرد مديريت محيط‌زيست شهري تهران به‌شمار مي‌روند. مدل ارائه‌‌شده قابليت تعميم به ساير نقاط شهري، با توجه به پتانسيل‌هاي موجود آن شهر را داراست.