طراحي و تبيين چارچوب اكوسيستم كارآفريني در ورزش

Designing and Explaining the framework of Entrepreneurship Ecosystem in Sport

هدف هدف از اين پژوهش طراحي و تبيين چارچوب اكوسيستم كارآفريني در صنعت ورزش كشور بود. روش شناسي روش تحقيق از نوع كيفي نظام مند بود. جامعه آماري شامل اساتيد، مديران، صاحبان كسب و كار، كارآفرينان و مشاوران حوزه صنعت ورزش، مخترعين، و نوآوران در خدمات و توليدات ورزشي بود. نمونه آماري به صورت غيرتصادفي، هدفمند و دردسترس بر مبناي ميزان ارتباط با موضوع و اعتبار علمي انتخاب و نظرخواهي شد. ابزار پژوهش شامل سه ابزار؛ مطالعه كتابخانه اي، مصاحبه اكتشافي نيمه هدايت شده و تكنيك دلفي دو مرحله اي بود. روايي هر يك از ابزارهاي پژوهش براساس اعتبار نمونه مراجعه شده و ضريب توافق بين متخصصان و خبرگان مورد تاييد قرار گرفت. يافته ها پس از تحليل داده هاي گردآوري شده از روش هاي كدگذاري و چارچوب بندي و تحليل ساختاري و نظا ممند، عوامل اصلي در ايجاد اكوسيستم كارآفريني در ورزش شناسايي گرديد و در نهايت شش حيطه ي اصلي شامل: محيط كارآفرينانه؛ سرمايه هاي انساني؛ رهبري كارآفرينانه؛ اماكن، لوازم و خدمات ورزشي؛ تامين مالي؛ و زيرساخت هاي كارآفريني بود. درنهايت با استفاده از روش دلفي دو مرحله اي چارچوب اكوسيستم كارآفريني در ورزش طراحي و تبيين گرديد. نتيجه گيري با توجه به اينكه تعريف و تغيير ساختار يكي از پاسخ هاي سازمان ها و سيستم ها به تغييرات محيطي است و اكوسيستم كارآفريني ورزشي در كشور با چالش هاي زيادي مواجه است بنابراين چارچوب طراحي شده در اين پژوهش مي تواند در ارزيابي، تحليل و نظاممندسازي اكوسيستم كارآفريني ورزشي مبنا قرار بگيرد.

Objective The purpose of this research was to designing and explaining the framework of entrepreneurship ecosystem in Sport. Methodology The research method was systematic qualitative. The statistical population consisted of professors, managers, business owners, entrepreneurs, innovators, inventors and advisers in the field of sports industry. The statistical sample was selected and deliberately selected on a targeted and accessible basis based on the relevance of the subject and the scientific validity. The research instrument consisted of three tools: library study, semi-guided exploratory interview and two-step Delphi technique. The validity of each research tools was based on sample validity and the coefficient of agreement between Specialists and experts was approved. Results After analyzing the data collected from coding and framing and structural and systematic analysis, Researchers identify the main actors in the creation of an entrepreneurship ecosystem in sport, which include six main areas: entrepreneurial environment; human capital; entrepreneurial leadership; places, equipment, and sports services; financing; and, entrepreneurship infrastructure. Finally, using the two-stage Delphi method, the framework for entrepreneurship ecosystem in sport was designed and explained. Conclusion Given that the definition and restructuring of one of the responses of organizations and systems to environmental changes and the ecosystem of entrepreneurship in the country faces many challenges, Therefore, the framework designed in this study can be used to evaluate, analyze and systematize the basis of the basic sports entrepreneurship ecosystem.