تأثير دو شيوۀ تمرين هوازي بر تعادل ايستا و پوياي زنان سالمند

هدف از مطالعۀ حاضر، تعيين تأثير دو شيوة تمرين هوازى بر تعادل ايستا و پوياى زنان سالمند است. براي دستيابي به اين هدف 36 زن سالمند 75-60 سال به‌صورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند: 1. گروه تمرين پياده‌روي يا دويدن (12 نفر)، 2. گروه تمرين در آب (12 نفر)، 3. گروه كنترل (12 نفر). سپس دو گروه 1و2 به مدت 8 هفته و هفته‌اي سه جلسه در برنامۀ تمريني پياده‌روي (دويدن نرم) و تمرين در آب شركت كردند. گروه كنترل در طول اجراي طرح، به فعاليت‌هاي روزمرۀ خود مي‌پرداختند و در فعاليت ورزشي خاصي شركت نمي‌كردند. براي اندازه‌گيري تعادل ايستا و پويا از آزمون‌هاي شارپند رومبرگ و چوب موازنه استفاده شد. براي بررسي فرضيه‌هاي پژوهش و همچنين تعيين تفاوت بين گروه‌ها، از آزمون تحليل كوواريانس (SPSS21) بهره گرفته شد. نتايج آزمون‌هاي آماري تفاوت معناداري را در نمرات پس‌آزمون مابين گروه‌هاي آزمايش و كنترل نشان داد (05/0P˂). همچنين نتايج نشان داد كه گروه اول (پياده‌روي و دويدن) در تعادل ايستا و پويا امتيازهاي بيشتري نسبت به گروه دوم (تمرين در آب) كسب كرده است. از نتايج به‌دست‌آمده چنين برداشت مي‌شود كه هردو برنامۀ تمريني به‌ويژه تمرين پياده‌روي و دويدن نرم به‌منظور كاهش مشكلات اين گروه از افراد مناسب است و مراكز مربوطه مي‌توانند از آن به‌عنوان برنامۀ تمريني استفاده كنند.

The aim of the current study was to determine the effect of two types of aerobic exercises on static and dynamic balance of the elderly women. 36 elderly women (60 to 75 years old) were randomly assigned to three groups: 1) walking or jogging (n=12) 2) exercise in water (n=12) 3) control (n=12). Groups 1 and 2 participated in walking (jogging) and exercise in water program for 8 weeks, 3 session per week. The control group had their own daily activities and did not participate in any special kind of sports during this program. Sharpened Romberg and stick balance tests were used to measure the dynamic and static balance. Analysis covariance test (SPSS21) was used to check research hypotheses and to determine the difference among the groups. The results showed significant differences in posttest scores between experimental and control groups (P˂0.05). The results also showed that the group 1 (walking and jogging) gained more scores in dynamic and static balance than the group 2 (exercise in water). It seems that both types of the aerobic exercises especially walking and jogging are appropriate for decreasing the difficulties of this group and can be used as an exercise program in training centers.