اثر بخشي برنامه حضوري – مجازي درمان تعامل والد-كودك بر اساس رويكرد آيبرگ بر اختلالات رفتاري كودكان پيش دبستاني

The Efficacy Of Blended Teaching Method of Face to Face and virtual for PCIT based on Eyberg’s approach to behavioral disorders of preschool children

هدف: پژوهش حاضر با هدف اثربخشي برنامه حضوري- مجازي درمان والد- كودك براساس رويكرد آيبرگ بر كودكان با اختلالات رفتاري مراكز پيش دبستاني در شهر تهران انجام شده است. روش: اين پژوهش يك مطالعه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون – پس آزمون با 30 مادر كودكان با اختلالات رفتاري پيش دبستاني (15 مادر گروه آزمايشي و 15 مادر گروه گواه) و با روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. هر دو گروه قبل از برنامه ، سياهه رفتاري كودكان آيبرگ (ECBI)(آيبرگ، پنگوس،1999، آيبرگ، رابينسون، 1993) سياهه رفتاري كودكان (CBCL)آخن باخ و رسكولار(2000) آزمون ملاك هاي اختلالات رفتاري بر DSM5 (2013) (را كامل كردند سپس برنامه را طي 14جلسه فقط براي گروه آزمايش اجرا شد وگروه گوا ه هيچ برنامه اي را دريافت نكردند. براي تجزيه وتحليل از آزمون T مستقل و تحليل كوواريانس استفاده شد. نتايج: يافته ها نشان دادكه برنامه حضوري – مجازي درمان تعامل والد- كودك براساس رويكرد آيبرگ به طور معناداري در كاهش اختلالات رفتاري موثر بوده است. بحث : الگوي كلي نتايج حاكي از آن است كه اين برنامه دركاهش اختلالات رفتاري اثربخش بوده ، بنابراين مي توان از آن به عنوان يك الگوي درماني در مراكز پيش دبستاني استفاده شود.

Objective: The objective of this research is measuring efficacy of Blended Teaching Method of Face to Face and virtual PCIT based on Eyberg’s approach to behavioral disorders of Tehran preschool children. Method: This research was a semi experimental with the posttest and pretest pattern on 30 mothers of preschool children with behavioral disorders (15. Mothers in experiment group and 15 mothers as control group). They were selected through cluster random sample method.Before the program, both of them completed Eyberg rg’s (ECBI) and Achenbach’s children behavioral checklist(CBCL), complete the DSM5 criterion test ( DSM5), then the program was implemented in 14 session only for the experimental group and the control group did not recive any plans. For analysis, independent T-test and covariance analysis were used. Results: Our findings shows that presential and virtual PCIT based on Eyberg’s approach to behavioral disorders of preschool children has a meaningful effect on decreasing behavioral disorders. Discussion: The general model of the results indicates that as this program is effective to decrease behavioral disorders, could be used as a model of cure in preschools.