ارائه چارچوب حكمراني دانش در شبكه‌هاي اجتماعي

Proposing Knowledge Governance Framework in social Networks

اين مقاله، با طرح اين مسئله كه هدايت‌پذيري دانش در بين گروه‌هاي مختلف دانشي، به‌سختي انجام مي‌شود، به ارائه الگويي براي حكمراني دانش در اين مورد با استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مي­پردازد. از آنجا كه مرور ادبيات، به‌خوبي اين باور را كه حكمراني دانش تنها در حد مطالعات كتابخانه‌اي و نه ميداني، انجام‌ شده است را به اثبات مي­رساند و نشانه ­هاي لازم براي ارائه يك طراحي منسجم را نيز ارائه نمي­نمايد. ازاين‌رو محقق، با فهم وضعيت، نسبت به استفاده از روش تحقيقات علم طراحي به‌عنوان روشي اقدام محور، در صدد فهم وضعيت، شناسايي نيازها و اهداف طراحي، ارائه طراحي و سپس ايجاد مصنوع لازم و درنهايت پياده‌سازي آن در مورد مطالعه، اقدام نموده است. استفاده از ابزار شبكه‌هاي اجتماعي به‌عنوان يك فناوري اجتماعي كه مي­تواند سبب تحول‌آفريني شود، كمك شاياني به ارائه قابليت‌هاي مورد نياز در طراحي منحصر به ‌فرد در حوزه حكمراني دانش نمود. نتايج ارائه ‌شده نشان داد كه با استفاده از منطق­ه اي نوين اين قبيل فناوري­ ها مي­توان بسياري از مشكلاتي كه ناشي از ترس، عدم اعتماد، نبود انگيزه، عدم فعاليت و ... قلمداد مي ­شود را برطرف نمايد.

This article addresses the governance mechanisms required among different knowledge groups, which are so hard to be formed, to design a knowledge governance framework in social networks. There are many problems among different knowledge groups when trying to make knowledge endeavours and obtaining a knowledge-based product/service. Reviewing the literature show strong recommendations to study the mentioned phenomena, not only using less library studies, but also using pragmatism approach and the action-based research methodologies. By understanding the situation, the researchers has used design science research (DSR) methodology to find the needs, proposing a design and make an artifact due to the problem, all based on the DSR guidelines and principles. By study different Entrepreneurial firms (start-ups) in a boot camp, all have the problems of knowledge gathering, communications between different knowledge sections and etc., the design process has been implemented and evaluated. The verification and validation results showed significant improvement in knowledge groups’ relations while many of them had more agility and also better results.