مقايسه اختلالات اضطرابي وسبك هاي دلبستگي در كودكان پرورش يافته به شيوه فرزندپروري اسلامي با ساير كودكان

Comparision of anxiety disorders and attachment styles in children trained with Islamic child-rearing practice and other children

در اين پژوهش اختلالات اضطرابي و سبك‌هاي دلبستگي در كودكان پرورش‌يافته به شيوۀ فرزندپروري (تربيت) اسلامي با ساير كودكان مقايسه شد. شيوه‌هاي فرزندپروري در دو تقسيم‌بندي كلي شامل شيوه‌هاي فرزندپروري رايج در جهان (مستبدانه، مقتدرانه، سهل‌گيرانه، بي‌اعتنا و...) و شيوه فرزندپروري اسلامي استمي‌باشد. طرح اين پژوهش، علي مقايسه‌اي است. در اين پژوهش نمونه آماري شامل 100 نفر بود و از سه پرسش‌نامه شامل پرسش‌نامه محقق‌ساخته شيوه فرزندپروري اسلامي، مقياس اضطراب اسپنس (1998) و پرسش‌نامه روابط مياني دلبستگي هالپرن و كوپنبرگ (2006) براي جمع‌آوري داده‌ها استفاده شد. روش آماري اين پژوهش آزمون t و تحليل واريانس چند متغيري بود. نتايج نشان داد كه كودكان پرورش‌يافته با روش فرزندپروري اسلامي از لحاظ ميزان اضطراب كلي، اضطراب تعميم‌يافته و هراس از مكان‌هاي باز و نيز از لحاظ دلبستگي اجتنابي و دوسوگرا نسبت به ساير كودكان پايين‌تر هستند كه اين تفاوت از لحاظ آماري معنا‌دار بود؛ نتايج نشان مي‌دهد در شيوه فرزندپروري اسلامي، توجه به سه دوره سيد، عبد و وزير و انجام رفتارهاي متناسب با ويژگي‌هاي هر مرحله موجب كاهش اضطراب كلي و همچنين كاهش دلبستگي‌هاي ناايمن در كودكان مي‌شود.

In this study, the comparison of anxiety disorders and attachment styles in children trained with Islamic child-rearing practice with other children was investigated. Different types of child-rearing practices are divided into two general categories, including common parenting practices in the world (autocratic, powerfull,permissive, unconcernedness and ...) and the Islamic child-rearing. The design of this research is causal-comparative. In this research, the sample consisted of 100 people. Three questionnaires including a researcher-made Islamic parental education questionnaire, Spence Anxiety Scale (1998), and Halpler and Kappenberg's Interpersonal Relationship Questionnaire (2006) were used to collect data. The results showed that children raised by Islamic parenting method were significantly lower in terms of general anxiety, generalized anxiety and panic in open places and Also in terms of avoidant and ambivalent attachmentthan other children. This difference was statistically significant. Therefore, it can be concluded that in the Islamic parenting style, attention to three stages and the implementation of behaviors that are appropriate to the characteristics of each stage reduces overall anxiety and decreases the unsafe attachments in children.