خدمت وظيفه عمومي از منظر آيات قرآن و سيره معصومين (عليهم‌‌السلام) (بررسي موردي امكان‌سنجي الزام به شركت در جهاد نظامي)

conscription From the perspective of Imamiye jurisprudence (case study of feasibility of Obligation to Jihad)

الزام به خدمت وظيفه عمومي از موضوعات مهم و بحث‌برانگيز حقوق عمومي است كه از ابتداي ورود خدمت وظيفه عمومي به ايران داراي موافقان و مخالفاني بوده است. يكي از استناداتي كه از سوي گروهي از فقيهان اماميه جهت مشروعيت الزام به خدمت وظيفه عمومي صورت گرفته است؛ مبتني بر مفهوم جهاد در فقه اماميه است. پژوهش پيش‌رو با روش توصيفي ـ تحليلي و مطالعه كتابخانه‌اي با تبيين ارتباطِ ميان خدمت وظيفه عمومي و مفهوم جهاد و با بررسي آيات قرآن و سيره معصومين در برخورد با افرادي كه بدون عذر موجه از شركت در جهاد سر باز زده‌اند؛ به اين نتيجه رسيد كه مي‌توان نوعي الزام و اجبار با درجات مختلف براي اين گروه از افراد قائل شد. الزام‌هاي مذكور اغلب از نوع فشار اجتماعي و وعده به عذاب آخرت بوده و كمتر به صورت اجبار مستقيم و مجبور كردن افراد به شركت در ميدان جنگ صورت گرفته است.

The requirement to conscription is one of the important issues of public law. This topic from Beginning to enter Iran has been supporters and opponents. One of the citations that mentioned by a group of shias' jurists about the legitimacy of obligation to conscription is based on The concept of Jihad in shias' jurisprudence. Current research via descriptive-analytical method and library studies, by reviewing the Quranic verses and lifestyle of the Imams in reacting toward those people who have no acceptable reasons for dont participating in jihad, Concluded that use of some kind of Coercion toward those people is legitimate. Most of that requirement were of social pressure type and Threat to the retribution of the hereafter and less of theme were direct obligation and forcing people to participate in the battlefield. Anyway killing people for dont participating in jihad isn’t legitimate.