عنوان مقاله :
اثر بخشي آموزش تلفيقي مثبت‌نگري و تاب‌آوري بر نگراني از تصوير بدني و خودكارآمدي اجتماعي نوجوانان پسر
عنوان به زبان ديگر :
،Effectiveness of Integrating Positive Thinking and Resiliency Training on Body Image Concerns and Social Self-Efficacy in Adolescents Boys
پديد آورندگان :
مدني، ياسر دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي وعلوم تربيتي - گروه مشاوره و روان شناسني تربيتي، تهران ، ايران , تسيه حسيني، قاسم دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي وعلوم تربيتي - گروه مشاوره و روان شناسني تربيتي، تهران ، ايران , حاج حسيني، منصوره دانشگاه تهران - دانشكده روانشناسي وعلوم تربيتي - گروه مشاوره و روان شناسني تربيتي، تهران ، ايران
كليدواژه :
مثبت نگري , تاب‌آوري , تصوير بدني , خودكارآمدي اجتماعي , نوجوانان
چكيده فارسي :
هدف: هدف پژوهش حاضر، شناسايي اثر آموزش تلفيقي مثبت‌نگري و تاب‌آوري، بر نگراني از تصوير بدني و خودكارآمدي اجتماعي پسران نوجوان بود.
روش: اين پژوهش از نوع شبه آزمايشي با طرح پيش‌آزمون ـ پس‌آزمون، با گروه كنترل بود. جامعه‌ي آماري تحقيق، شامل همه‌ي دانش‌آموزان دبيرستاني پسر پايه‌ي دهم مشغول به تحصيل در منطقه‌ي 16 آموزش و پرورش شهر تهران بود. از ميان مدارس آن منطقه، يك دبيرستان به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و از بين كليه‌ي دانش‌آموزان پايه‌ي دهم آن دبيرستان، 30 نفر بر اساس بالاترين نمرات كسب شده در پرسشنامه‌ي نگراني از تصوير بدني ليتلتون و همكاران (2005 )، BICI انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايشي و كنترل قرار گرفتند. سپس هر دو گروه به گويه‌هاي مقياس خودكارآمدي در موقعيت‌هاي اجتماعي اسميت و بتز (2000) پاسخ دادند. گروه آزمايشي در 8 جلسه‌ي حدوداً 75 دقيقه‌اي آموزش تلفيقي مثبت‌نگري و تاب‌آوري به صورت هفتگي شركت كرد اما گروه كنترل در اين مدت هيچ آموزشي دريافت نكرد. در پايان دوره، از هر دو گروه پس‌آزمون گرفته شده و داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته‌ها: نتايج پژوهش نشان داد كه آموزش تلفيقي مثبت‌نگري و تاب‌آوري در كاهش نگراني از تصوير بدني و افزايش خودكارآمدي اجتماعي نوجوان تأثير معناداري داشته است.
نتيجه‌گيري: مي‌توان نتيجه گرفت كه آموزش تلفيقي مثبت‌نگري و تاب‌آوري مي‌تواند مداخله‌اي مؤثر براي بهبود نگرش به تصوير بدني و ارتقاي خودكارآمدي اجتماعي پسران نوجوان باشد.
چكيده لاتين :
Aim: The aim of this study was to identify the effect of integrating positive thinking and resiliency training on body image concerns and social self-efficacy in adolescent boys. Methods: This research was an experimental study with a quasi-experimental design that included a pretest/posttest with a control group. The population included all 10th grade male students in Tehran’s 16th district. One of the high schools in that area was selected through convenient sampling method. From the entire 10th grade students in that high school, 30 were selected based on the highest scores obtained in the Littleton and colleagues (2005) BICI questionnaire and were randomly placed in two experimental and control groups. Then, both groups responded to the Smith and Betz (2000) social self-efficacy scale. Eight approximately 75-minute training sessions of integrating positive thinking and resiliency were conducted for the experimental group, while the control group did not receive any training during this period. At the end of the course of experiment, post-test was performed and the data was analyzed through descriptive statistics and covariance analysis. Findings: The findings showed that training had a significant effect on reducing body image concern and increasing social self-efficacy of adolescents. Conclusions: It can be concluded that integrated training of positive thinking and resiliency can be a suitable method for reducing body image concern and increasing social self-efficacy in adolescents.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي مشاوره
