بررسي عوامل موثر بر كارآفريني دانشجويان تربيتبدني و علوم ورزشي دانشگاههاي استان گيلان

The Survey of Affecting Factors on Entrepreneurship of Physical Education and Sport Sciences Students at Universities in Guilan Province

هدف كارآفريني از راه هايي است كه مي تواند به عنوان اقدامي پايدار در جهت اشتغال زايي قرار گيرد. ازاين رو هدف از اين پژوهش بررسي عوامل موثر بر كارآفريني دانشجويان تربيت بدني و علوم ورزشي دانشگاه هاي استان گيلان بوده است. روش شناسي: روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي و جامعه آماري كليه دانشجويان تربيت بدني دانشگاه هاي استان گيلان ميباشند. بر اساس حداقل حجم نمونه در نرمافزار PLS، از 220 نفر نمونه، 208 پرسشنامه كامل براي تجزيه وتحليل آماري مورداستفاده قرار گرفت. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه هاي جمعيت شناختي، مهارت هاي اجتماعي نيكرفتار، سرمايه اجتماعي فرجي، سرمايه اقتصادي سفيري و آراسته؛ و مهارت كارآفريني رابينز و كولتر بود. روايي محتوايي پرسشنامه ها توسط اساتيد و متخصصان (5 نفر) و روايي همگرا، واگرا و پايايي تركيبي توسط نرم افزار تاييد شد. يافته ها نتايج تحليل مسير نشان داد كه به ترتيب اولويت هر سه متغير مهارتهاي اجتماعي (419/8=t-value؛ 521/0=ضريب مسير)، سرمايه اجتماعي (389/3=t-value؛ 188/0=ضريب مسير) و سرمايه اقتصادي بر مهارت كارآفريني (168/2=t-value؛ 118/0=ضريب مسير) تاثير معنيداري دارند. ضمنا شاخص برازش كلي مدل GOF برابر با 446/0 و در حد قوي مي باشد. نتيجه گيري با توجه به يافته ها به نظر مي رسد كه آموزش مهارتهاي اجتماعي و سپس ايجاد بسترهاي لازم براي توسعه سرمايه اجتماعي توسط نهادهاي رسمي و غيردولتي مي تواند بر مهارت كارآفريني دانشجويان موثر باشند.

Objective Entrepreneurship is one of the ways that can be as a stable action towards job creation. Therefore, the purpose of this research is the study of affecting factors on entrepreneurship of physical education and sport sciences students at universities in Guilan province Methodology The research method was descriptive correlational and the statistical population included all students of physical education at universities in Guilan province. Based on the minimum sample size in PLS software, out of 220 sample individuals, 208 completed questionnaires were used for statistical analysis. The research tools included demographic questionnaire, Nikraftar’s social skills, Faraji’s social capital, Safiri and Arasteh’s economic capital, and Robbins and Koulter’s entrepreneurship. Content validity of questionnaires was verified by five professors and convergent and divergent validity and composite reliability was verified by software. Results The results of path analysis indicated that the priorities of all three variables were social skills (t-value=8.419; path coefficient = 0.521); social capital (t-value = 3.389; path coefficient=0.188) an‎d economic capital have a significant effect on entrepreneurial skills (t-value = 2.168; path coefficient= 0.118). Meanwhile, the general fitting index of the GOF model is 0.446 and is strong enough. Conclusion Regarding the findings, it seems that the training of social skills and then the creation of the necessary platforms for the development of social capital by formal and nongovernmental institutions can be effective on student entrepreneurship skills.