ارزيابي و تحليل قابليت هاي پياده روي ورزشي (مورد مطالعه: منطقه 20 شهرداري تهران)

Evaluating and analyzing sport walking capabilities (The case: district 20th of Tehran municipality)

هدف ارزيابي وضعيت معابر شهري منطقه 20 شهرداري تهران از نظر قابليت انجام سفرهاي پياده و پياده روي ورزشي روش شناسي داده هاي مورد استفاده به روش ميداني مشاهده اي از تمامي معابري كه عنوان خيابان يا بلوار داشته اند گردآوري شده اند. در اين خصوص، 24 سنجه در نظر گرفته شده و هر سنجه براي هركدام از معابر توسط دو گروه مشاهده گر به طور جداگانه از صفر تا 10 ارزش گذاري شده اند و ميانگين رقم، در محاسبات منظور گرديده است. سپس با استفاده از روش AHP براي هر سنجه ضريب اهميتي به صورت نسبتي از عدد 1 تعريف شده و رقم سنجه در آن ضرب شده است. وضعيت هر محله از نظر قابليت پياده روي، به صورت درصدي از حالت استاندارد و مطلوب محاسبه شده و مورد تحليل قرار گرفته است. يافته ها شاخص قابليت پياده روي در كل منطقه 76/45 درصد به دست آمده كه مي رساند معابر و خيابان ها به لحاظ سنجه هاي مورد بررسي، قابليت هاي ضعيفي براي پياده روي دارند. در اين منطقه، محلات تازه احداث شده شرايط بهتري نسبت به وضعيت ميانگين منطقه داشته اند، هرچند وضعيت در اين محلات نيز چنان كه بايد مطلوب نبوده و در بهترين حالت، محله حمزه آباد تنها 47/57 درصد از شرايط مطلوب را دارا بوده است. محلاتي كه طي سه تا پنج دهه قبل بدون برنامه ريزي و با معاملات غيررسمي و قطعه بندي ها و گذربندي هاي خودخواسته شكل گرفته اند، پايين ترين قابليت پياده روي را به خود اختصاص داده اند. پايين ترين ميزان مربوط به محله شهادت است كه در حدود سه دهه قبل مخصوصا با اسكان معاودين عراقي شكل گرفته و رقم31/36 درصد در شاخص مربوط را به خود اختصاص داده است. نتيجه گيري معابر منطقه 20 شهرداري تهران در مجموع براي پياده روي و انجام سفرهاي پياده جذاب نبوده و از شرايط مناسبي برخوردار نيستند. اصلاح، تسطيح، تعريض و ايمن سازي پياده روها مهم ترين اقداماتي است كه خواهد توانست در تشويق سفرهاي پياده موثر افتد. كليدواژگان:

Objective Evaluating and analyzing the capabilities of urban pathways in Tehran district 20th municipality for hiking and sport walking Methodology The data used in the study is collected from all the pathways named streets or boulevards. In this regard, 24 measures were taken and each street in two different times evaluated by two observers according to each measure in 11 spectra from 0 to 10, and the average figure for each measure was considered. Then, using the AHP model, the coefficient of importance is defined for each measure as a fraction of 1 and was multiplied in the obtained figure. The status of each neighborhood walkability, considered and analyzed as a percentage of the optimum or standard status. Results Findings showed that walking capability index in the whole region was 45/76 percent .It concludes that, in the study area pathways provide poor walking capabilities and facilities. The neighborhoods that were formed during the past three to five decades with informal transactions and self-imposed land segmentation have the lowest walking capability. Among all, Shahadat neighborhood which has formed in about three decades ago, especially from the expulsion of Iraqi refugees showed the most unfavorable conditions. Conclusion The passageways of the 20th district of Tehran municipality are not attractive for walking and hiking, and do not provide suitable conditions for pedestrian. Improving, tabulating, widening, and securing them are the most actionable steps that can be taken to encourage walking.