تحليل جنبش‌هاي اجتماعي نوين بر اساس مكتب فرانكفورت

جنبش‌هاي اجتماعي نوين يكي از مهمترين پديده‌هايي هستند كه در شاخه‌هاي مختلف علوم اجتماعي و انساني در مورد آنها مطالعه و پژوهش صورت مي‌گيرد. انتقاد از نظم اقتصادي موجود و مسائل هويتي مدرنيته از مهمترين وجوه شباهتي هستند كه بسياري از جنبش‌هاي نوين را به هم پيوند مي‌دهند. آنها مبين پيوند عميق بين اقتصاد و فرهنگ هستند. از اين زاويه، جنبش‌هاي مذكور پيوند عميقي با تئوري انتقادي پيدا مي‌كنند. مقاله حاضر به تحليل ريشه و نقش جنبش‌هاي اجتماعي نوين بر پايه مكتب فرانكفورت مي‌پردازد. مقاله استدلال مي‌كند كه از نگاه اين مكتب، جنبش‌هاي اجتماعي نوين محصول تداوم روابط سلطه در مدرنيته و بالاخص سرمايه‌داري متأخر بوده و رسالت اصلي‌اش رفع سازوكارهاي سلطه و سركوب است. پژوهش حاضر به روش نقد و ارزيابي نظري تنظيم شده، به اين معني كه از يك چشم‌انداز فكري خاص به تحليل يك پديده اجتماعي مي‌پردازد.

The new social movements (NSMs) are important phenomena that have been studying within the different fields of social sciences. Criticizing the established order and modernity's identity issues are some main features of NSMs. They create deep links between economic and cultural matters. From this viewpoint, NSMs are important subjects of researches drawing from critical theory. This article deals with the roots and roles of NSMs from the perspective of critical theory. It argues that NSMs are outcomes of persistent dominance relations under modernity and capitalism, while trying to eliminate the new mechanisms of exploitation and oppression.