شماره ركورد :
1128366
عنوان مقاله :
نقش عوامل كالبدي مجتمع‌هاي مسكوني بر افزايش احساس تعلق به مكان (نمونه موردي مجتمع‌هاي مسكوني شاه بلوط و پرديسان گرگان)
عنوان به زبان ديگر :
The Role of Physical Factors of Residential Complexes on Increasing the Place-Belonging Sense Case Study: Shahbaloot and Pardisan Complexes in Gorgan
پديد آورندگان :
سرگزي، آزاده دانشگاه آزاد اسلامي گرگان , پژوهان فر، مهديه دانشگاه گلستان - گروه معماري
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
135
تا صفحه :
146
كليدواژه :
احساس تعلق به مكان , عوامل كالبدي , محيط , مجتمع هاي مسكوني
چكيده فارسي :
خانه مبدا و مقصد زندگي انسان است. انسان ها براي كار و فعاليت اجتماعي از آن خارج مي شوند و پس از كار و كسب تجربه به خانه باز مي­ گردند ولي امروزه خانه آدمي در بلوك هاي مسكوني در پشت چند پنجره يكنواخت و هم شكل با ديگران قرار دارد كه نه فقط براي ميهمان بلكه براي افراد خانواده نيز تشخيص آن از بيرون مشكل است. حس تعلق به مكان رابطه ­اي عاطفي و پرمعنا بين شخص و مكان است؛ پيوندي احساسي كه مردم آن مكان را به عنوان قرارگاهي براي بازگشت بدان ارزشمند بدانند. در حقيقت احساس تعلق به مكان شاخصي است كه از طريق آن مي ­توان ميزان متمايز بودن آن مكان را براي مردم، نسبت به ديگر مكان ها سنجيد. در اين پژوهش به بررسي تأثير عوامل كالبدي مجتمع­ هاي مسكوني بر افزايش احساس تعلق فرد به مكان زندگيش مي پردازيم و با استناد به روش توصيفي – تحليلي، به هدف كاربردي، بر مبناي بررسي هاي ميداني و به روش پيمايشي مورد مطالعه قرار گرفته است. جامعه آماري ساكنان مجتمع هاي مسكوني شاه بلوط و پرديسان گرگان است و با استفاده از فرمول كوكران 262 نفر از افراد بالاي 15 سال به عنوان نمونه آماري انتخاب شده اند. جهت تحليل نتايج از نرم افزار spss استفاده شده است. يافته ­هاي تحقيق نشان مي ­دهد "ابعاد و اندازه" و "روابط و چيدمان فضايي" بيشترين ميزان تأثير را بر روي احساس تعلق به مكان داشته اند.
چكيده لاتين :
Home is the origin and destination of life for human being. People leave their homes for work and social activities, and then they return to home as soon as they finish their works. But, the man's house is in a residential block behind some of the same-sized windows quiet identical, nowadays. Due to its similarity to the other houses, such a home is difficult to identify not only for guests but also for family members from outside. The sense of belonging is an emotional and meaningful relationship between the person and the place. Such emotional relationship would persuade people to return to home as a valuable resting place. In fact, the sense of belonging is an indicator by which one can measure the degree to which people are distinct from other places. The present study is a descriptive-analytical-applicable research that investigates the effect of physical factors of residential complexes on increasing the sense of belonging to one's place of residence based on a field study. The sample includes residents of Shahbaloot and Pardisan complexes in Gorgan city. Using Cochran formula, 262 persons were selected as the statistical sample. SPSS software was used for data analysis. Research findings show that "dimensions and size" and "spatial relationships and arrangement" had the greatest impact on the sense of belonging.
سال انتشار :
1398
عنوان نشريه :
برنامه ريزي توسعه كالبدي
فايل PDF :
7826509
لينک به اين مدرک :
بازگشت