علوم اجتماعي و مسئله مفروضات پشت صحنه

از آن جايي كه رابطه علم و ايدئولوژي يكي از پيچيده‌ ترين روابط فرهنگي است، براي رسيدن به اين بينش در فهم پديدارها، نيازمند فهم دقيق تري از اين رابطه هستيم. براي گذر از «دوگانه‌ها» نيازمند طرح مسئله «مفروضات پشت صحنه» در نگاه الكساندر هستيم. مفروض به مثابه يك مفهوم خنثي نيست بل داراي لايه هاي هرمنوتيكي است. به انحاء گوناگون بينش جامعه شناختي محقق را گرفتار مي كند. بسياري تو-در-تو-بودن مفاهيم در بستر تاريخي را بسيار ساده انگارانه مفهومينه مي كنند و چنين مي پندارند كه با كاربردي كردن مفاهيم در بستري ديگر مشكل مفروضات پشت صحنه مرتفع خواهد شد. تاريخيت به مثابه يك امر بسيط قابل فهم نيست. تاريخيت ذيل عالميت قابل فهم است. اين عالميت تاريخي شده جزيي از آن دغدغه اي است كه به آن مفروضات پشت صحنه اطلاق مي شود. برخي ممكن است اين اشكال را وارد كنند كه الكساندر در چنين سياقي اين مفهوم را بكار نبرده است. پاسخ اين است كه مفروض بودن مفروضات خود مسئله اي متا-تئورتيك است و الكساندر خود نيز از اين مسئله غفلت كرده است و منطق را به مثابه امري جهانشمول مفهومينه كرده است كه خود ذيل منطق ارسطويي قابل درك است و نبايد آن خبط را دوباره تكرار كنيم.

In this article, the author has focused upon the question on “Background Assumption” in the context of social sciences. The author is of the opinion that this problematique has been deeply neglected in social sciences and humanities but it is high time to trickle this question. In other words, it is argued that the relation between science and ideology is one of the most complicated cultural relation in the broadest sense of the term “cultural” – and in order to the fathom the problematique in a deeper sense, we need to recast the question of relationship in a different fashion. Of course, it is argued that we need to transcend the dichotomies in a way that it would not hurt our sociological imagination and for this reason, the logic of Geffrey C. Alexander is of great importance and we have tried to conceptualize the problematique in an Alexander fashion.