چكيده فارسي :
زمينه و هدف: برخي تحقيقات اثربخشي تمرينات ورزشي بر عوارض جانبي بيماري MS را نشان داده اند. هدف از تحقيق حاضر، بررسي تأثير تمرين هاي مقاومتي پيشرونده بر تعادل، درصد چربي، قدرت و استقامت عضلاني در زنان و مردان مبتلا به MS بود. براي اين منظور 18بيمار (با ميانگين سن 29.4±7.9 سال، وزن 69.7±14.4 كيلوگرم) به شيوة هدفمند انتخاب و سپس به صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي (10 نفر) و كنترل (8 نفر) تقسيم شدند. گروه آزمايشي به مدت 12 هفته، هر هفته 3 جلسه و هر جلسه به مدت 70 دقيقه با شدت 50 تا 80 درصد يك تكرار بيشينه تمرينات مقاومتي پيشرونده را اجرا كردند. در اين مدت گروه كنترل هيچ گونه فعاليت بدني منظمي نداشت. براي ارزيابي تعادل از آزمون استورك، درصد چربي بدن از آزمون يوهاژ، قدرت عضلاني از آزمون يك تكرار بيشينه و استقامت عضلاني از آزمون استقامت عضلاني پويا استفاده گرديد. از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر و آزمون تعقيبي بونفروني در سطح معني داري 0/05>p جهت تحليل داده ها استفاده شد. يافته ها: نتايج نشان داد كه پس از 12 هفته تمرين مقاومتي در گروه آزمايشي، قدرت عضلاني (0/0001=p)، تعادل (0/002=p)، استقامت عضلاني (0/0001=p) افزايش و درصد چربي (0/02=p) كاهش معني داري پيدا كرده است. همچنين در پس آزمون بين دو گروه به لحاظ قدرت عضلاني اختلاف معني داري به نفع گروه تجربي وجود داشت (0/0001=p). نتيجه گيري: اجراي تمرينات مقاومتي به مدت 12 هفته با شدت مورد نظر موجب بهبود فاكتورهاي مرتبط با آمادگي جسماني بيماران مبتلا به MS مي شود و نسخه مناسبي براي افزايش آمادگي جسماني اين افراد مي باشد.
چكيده لاتين :
Background and Aims: Some studies have shown the effectiveness of exercise training on the side effects of MS patinas. The aim of this study was to investigate the effects of progressive resistance training on balance, body fat percentage, muscle strength and endurance in men and women with MS disease. Materials and Methods: 18 MS patients with (mean of age: 29.4±7.9 years, weight: 69.7±14.4 kg) were selected by targeted sampling and then randomly assigned into two groups as experimental (n=10) and control (n=8). The experimental group performed resistance exercise for 12 weeks, three sessions per week, each session for 70 minutes with 50 - 80% of 1RM, while, the control group did not perform any regular exercise during course of the study. The stork test was used to evaluate the static balance. For measuring body fat percentage, muscle strength and muscular endurance, the Yuhasz test, one repetition maximum test and dynamic muscular endurance test were used, respectively. For statistical analysis, the analysis of variance (ANOVA) with repeated measure and Bonferroni post hoc test at level of 0.05 were used. Results: The results showed that after 12 weeks of resistance training, there were significant increase in muscle strength (p=0.0001), balance (p=0.002), muscular endurance (p=0.0001) in experimental group, while, body fat percentage significantly decreased (P=0.02). Moreover, there was also a significant difference between the two for 1RM after post test measurements based on experimental group. Conclusion: The finding of present study indicated that 12 weeks of moderate-intensity resistance training can improve the physical fitness indices of multiple sclerosis patients and provide a suitable prescription for improving the physical fitness of these patients.
