عنوان مقاله :
ارزيابي پس از بهره‌برداري يك پاتوق شهري جهت بررسي اثرات آن بر ارتقاي سرزندگي (نمونه موردي: پاتوق شهري در معبر تاريخي - طبيعي شهر اصفهان)
عنوان به زبان ديگر :
Post Utilization Evaluation of Urban Hangouts to Analyze Its Effects on Vivacity Development A Case Study of Urban Hangout in Natural Historic Pathway of Isfahan
پديد آورندگان :
فارسي، طيبه دانشگاه هنر اصفهان , ناسخيان، شهريار دانشگاه هنر اصفهان , شاهيوندي، احمد دانشگاه هنر اصفهان
كليدواژه :
سرزندگي , فضاي شهري , پاتوق شهري , معبر تاريخي - طبيعي , ارزيابي پس از بهره برداري
چكيده فارسي :
اگر شهر را به‌مانند يك موجود زنده فرض كنيم، براي ادامه‌ي زندگي به سرزندگي نيازمند است. امروزه تأمين سرزندگي شهري به يكي از دغدغه‌هاي اصلي مديريت شهري به‌ويژه در كشورهاي توسعه‌يافته تبديل شده است. فضاهاي شهري نقشي اثرگذار در ارتقاي سرزندگي شهرها دارند؛ اما نقش فضاي شهري در كشور ايران روز به روز رو به افول است. از جمله فضاهاي شهري مي‌توان به پاتوق‌هاي شهري اشاره نمود. پاتوق‌هاي شهري فضايي جهت تعامل اجتماعي، استفاده از منظر شهري، باززنده‌سازي خاطرات جمعي و ايجاد حس تعلق به فضاي شهري توسط شهروندان است. در اين پژوهش ضمن بيان مباني نظري سرزندگي فضاهاي شهري و مفاهيم مرتبط با آن، سعي مي‌گردد اثرگذاري پاتوق‌هاي شهري به عنوان قرارگاه‌هاي رفتاري دراعتلاي سرزندگي فضاهاي عمومي شهر مورد سنجش قرار گيرد. نمونه موردي پاتوق شهري در امتداد معبر تاريخي طبيعي نياصرم در شهر اصفهان است. روش پژوهش توصيفي-تحليلي بوده، متغير مستقل، پاتوق‌هاي شهري و متغير وابسته سرزندگي است. در اثبات فرضيه‌ي اين تحقيق از تكنيك ارزيابي پس از بهره‌برداري (P.O.E) استفاده شده است.
چكيده لاتين :
If we assume the city as a living organism, it needs vitality to survive. Today, the provision of urban vitality is one of the main concerns of urban management, especially in the developed countries. Urban space is an important factor to promote vitality in cities, but the role of urban space in our country is declining day by day. One of the urban spaces is hangout. Urban hangouts are spaces for social interaction, usage of urban landscape, resuscitation collective memories and creating a sense of attachment to urban space by citizens. In this study, it was tried to investigate the effectiveness of urban hangouts as behavioral camp to promote urban public spaces vitality. The case study was Niasarm in Isfahan which is introduced as an urban hangout. The method of research was descriptive-analytical. The independent variable was urban hangout and the dependent variable was vitality. The hypothesis of the research was examined using the P.O.E method.
