الگوهاي حاكم بر دادرسي اطفال و نوجوانان در حقوق كيفري نوين ايران

مطالعه و كنكاش در الگوهاي حاكم بر هر موضوعي موجب دسته بندي نظام مند آن موضوع و تبيين بهتر تحولات آن موضوع در سير ادوار تاريخ خواهد شد. پاسخ دهي به بزهكاري اطفال و نوجوانان بلحاظ روحيه ي ظريف و آسيب پذير اين افراد، سير تحولات متفاوتي را طي نموده و سياست گذاري هاي مختلفي از سوي قانونگذاران را به خود ديده است. با توجه به اينكه، اجراي صحيحِ دادرسي اطفال و نوجوانان، به دليل اهميت والاي خود، مي طلبد كه داراي الگوها و روش هاي خاصي باشد، تا بتوان دادرسي ويژه و قانوني را انتظار داشت، از اين رو الگوهاي حاكم بر دادرسي اطفال و نوجوانان در اين راستا پيشرو، براي دادخواهي و دادرسي اطفال وضع گرديده اند. مهمترين الگوهاي حاكم بر دادرسي اطفال و نوجوانان در دنيا را مي توان در سه الگوي قانونگرايي، رفاه و مشاركتي مورد بررسي قرار داد و هر يك از الگوها ، همانند ساير الگوها، داراي مبناي خاص مي باشند كه انتخاب مطلوب ترين الگو در هر كشوري تابع سياست جنايي آن كشور است. در اين مقاله بر آنيم كه علاوه بر تبيين مهمترين الگوهاي حاكم بر پاسخ دهي به بزهكاري اطفال و نوجوانان در دنيا ، آثار و نتايج مختصر هر يك از اين الگوها را بررسي نماييم تا الگوي غالب بر سياست جنايي كشورمان در ارتباط با بزهكاري اطفال و نوجوانان مشخص گردد.