بررسي اثربخشي موسيقي درماني سنتي ايراني بر افسردگي، اضطراب و پرخاشگري بيماران مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي

The Effectiveness of Traditional Iranian Music Therapy on Depression, Anxiety, Aggression in PMS Patients

هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان اثربخشي موسيقي‌درماني سنتي برافسردگي، اضطراب وپرخاشگري زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي بود. روش پژوهش حاضر، شبه‌آزمايشي با طرح پيش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه كنترل و طرح پيگيري بود. نمونه آماري اين مطالعه شامل 40 نفراز زنان مبتلا به نشانگان پيش از قاعدگي مراجعه‌كننده به كلينيك راه برتر در شهر تهران در شش ماهه اول سال 1397 بودند كه به‌صورت هدفمند انتخاب شده و در دو گروه 20 نفري آزمايش و كنترل به‌صورت تصادفي كاربندي شدند. جهت جمع‌آوري اطلاعات از، آزمون افسردگي بك، آزمون اضطراب بك و آزمون پرخاشگري باس و پري وجهت مداخله درماني از برنامه مداخله موسيقي‌درماني سنتي محقق‌ساخته استفاده شد. بدين صورت كه گروه آزمايش در معرض 15 جلسه موسيقي درماني سنتي غير فعال (3 بار در يك روز و هر بار نيم ساعت كه در مجموع 45 بار اجرا شد) و 6 جلسه فعال براي هر فرد (هر جلسه يك ساعت) قرار گرفت. پس از پايان مداخله، گروه آزمايشي درمرحله پس آزمون و پيگيري داده‌ها با تحليل واريانس با اندازه‌گيري‌هاي مكررتحليل شد. يافته‌ها نشان داد كه موسيقي ‌درماني سنتي برميزان اضطراب، افسردگي و پرخاشگري فيزيكي دربيماران مبتلا به نشانگان پيش ازقاعدگي تاثير داشته است. بنابراين؛ مي‌توان نتيجه گرفت موسيقي‌درماني سنتي دركاهش علائم نشانگان پيش از قاعدگي در بلند مدت تاثيرگذار است.

The purpose of this study was the evaluation of efficiency of traditional music therapy on depression, anxiety, aggression in PMS patients. The method of this research was semi experimental with pretest-posttest and follow-up design. The statistical sample was 40 women with PMS syndrome who were referred to Rahebartar clinic in the first six month of the year 2018 in Tehran that purposefully and randomly assigned in two groups of experimental and control. For gathering the data, Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI) and Bass & Perry Aggression Questionnaire (BPAQ) were completed by participants and the researcher-made traditional music therapy package was administered. In this study, experimental group was exposed to 15 sessions of passive music therapy (3 times a day and half an hour every time which was performed 45 times in total) and 6 active music therapy sessions for each person (an hour per session). After the end of treatment, the experimental group was evaluated at the post-test and follow-up stages. The results of one-way analysis of variance showed that the traditional music therapy package effect on depression, anxiety and physical aggression in PMS patient. Then, music therapy especially traditional music therapy can be concluded to reduce the symptoms of premenstrual syndrome in long time.