عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي آموزش نوروفيدبك و ذهن آگاهي در بهبود كاركرد اجرايي برنامهريزي دانشجويان ورزشكار
عنوان به زبان ديگر :
Comparison of the Effectiveness of Neurofeedback and Mindfulness Training in Improving the Executive Function of Athlete Students
پديد آورندگان :
كرماني مامازندي، زهرا دانشگاه سمنان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي , محمدي فر، محمد علي دانشگاه سمنان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي تربيتي , طالع پسند، سياوش دانشگاه سمنان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي تربيتي , نجفي، محمود دانشگاه سمنان - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روانشناسي باليني
كليدواژه :
برنامه ريزي , ذهن آگاهي , كاركرد اجرايي , نوروفيدبك
چكيده فارسي :
هدف پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي آموزش نوروفيدبك و ذهن آگاهي در بهبود كاركرد اجرايي برنامهريزي دانشجويان ورزشكار بود. روش پژوهش حاضر نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون و پس آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعه آماري پژوهش حاضر 150 نفر از دانشجويان پسر ورزشكار مقطع كارشناسي رشته تربيت بدني دانشگاه خوارزمي كه در سال 97-96 مشغول تحصيل بودند، بدين منظور 60 دانشجوي پسر رشته تربيت بدني دانشگاه خوارزمي به صورت تصادفي در سه گروه 20 نفري جايگزين شدند. گروه اول (نوروفيدبك) 16 جلسه، هفتهاي دو جلسه آموزش فردي و گروه دوم (ذهن آگاهي)، 8 جلسه آموزش گروهي (1 جلسه در هفته) دريافت كردند و گروه سوم (كنترل) هيچ مداخلهاي دريافت نكرد. ابزار پژوهش شامل آزمون رايانهاي برنامهريزي برج لندن بود. دادهها با استفاده از تحليل واريانس اندازه-گيري مكرر تحليل شدند. ميانگين دو گروه آزمايش به طور معناداري با گروه كنترل در مؤلفههاي زمان آزمون، زمان تأخير براي برنامهريزي، خطاها و امتياز در مراحل پس آزمون، و پيگيري متفاوت بود، در حاليكه ميانگين گروههاي آزمايش تفاوت معناداري با هم نداشتند. ميتوان نتيجه گرفت كه آموزش نوروفيدبك و ذهن آگاهي هر دو به يك اندازه باعث بهبود كاركرد اجرايي برنامهريزي در دانشجويان ورزشكار مي-شوند، هر كدام در جايگاه خودشان ميتوانند كاركرد اجرايي برنامهريزي را بهبود بخشند.
چكيده لاتين :
The purpose of the present study was to compare the effectiveness of neurofeedback training and mindfulness in improving the executive functions of athlete students' planning. The research method was semi-experimental with pre-test and post-test and follow up with control group. The statistical population of the present study was 150 male athlete students who studied physical education at Kharazmi University in 1396-1397. To this end, 60 male students of physical education at Kharazmi University were randomly assigned to three groups of 20. The first group (neurofeedback) received 16 training sessions individual, twice a week and the second group (mindfulness), received 8 training sessions in group, once a week and the third group (the witness) did not receive any interventions. The research tool was a Tower of London computer planning test. Data were analyzed using repeated measurement ANOVA. The mean of the two experimental groups was significantly different with the control group in the components of test time, delay time for programming, errors and points in the post-test and follow-up stages. However, the mean of experimental groups did not differ significantly. It can be concluded that both neurofeedback education and mindfulness training both improve the planning performance of athlete students, each in their own place can improve the planning functionality.
عنوان نشريه :
مطالعات روان شناختي