اثربخشي برنامۀ آموزشي تحول مثبت نوجواني بر مؤلفه‌هاي بهزيستي روانشناختي در نوجوانان

Effect of educating positive youth development program on psychological well -being factors among adolescents

هدف: هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي برنامۀ تحول مثبت نوجواني بر بهزيستي روانشناختي بود. روش: روش پژوهش، طرح آزمايشي به شيوۀ پيش‌آزمون، پس‌آزمون و پيگيري با گروه كنترل بود. جامعۀ پژوهش كليۀ دانش آموزان دختر مشغول به تحصيل در پايۀ نهم دبيرستان‌هاي دورۀ اول متوسطۀ دولتي شهر اراك در سال تحصيلي 97-1396 بود كه از ميان آن‌ها 60 نفر به صورت نمونه گيري تصادفي چند مرحله‌اي انتخاب شدند و در گروه آزمايش( 30 نفر) و گروه كنترل( 30 نفر) به صورت تصادفي قرار گرفتند. در نهايت با توجه به معيارهاي ورود و خروج از گروه آزمايش 7 نفر و از گروه كنترل 5 نفر كنار گذاشته شدند. ابزار پژوهش پرسشنامۀ مقياس بهزيستي روانشناختي ريف( نسخۀ 18 سؤالي) بود. گروه آزمايش طي 24 جلسۀ يك ساعته در برنامۀ آموزشي تحول مثبت نوجواني شركت نمودند. سپس پس‌آزمون و پس از گذشت 2 ماه پيگيري در مورد هر دو گروه انجام شد. براي بررسي نتايج از تحليل كوواريانس چند متغيري استفاده شد. يافته‌ها: يافته‌هاي پژوهش نشان داد برنامۀ تحول مثبت نوجواني باعث افزايش مؤلفه‌هاي بهزيستي روانشناختي( پذيرش خود، تسلط بر محيط، رابطۀ مثبت با ديگران، زندگي هدفمند، رشد شخصي و خودمختاري) در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل مي‌شود. يافته‌ها پس از 2 ماه نيز پايدار بودند. نتيجه گيري: برنامۀ تحول مثبت نوجواني مي‌تواند برنامۀ عملي مناسبي براي افزايش مؤلفه‌هاي بهزيستي روانشناختي نوجوانان باشد و منتج به بهداشت رواني مثبت آنان گردد.

Aim: the aim of research was study of positive youth development program effect on psychological wellbeing factors (Self-acceptance, Personal growth, Purpose in life, Environmental mastery, Autonomy, Positive relations with others). Materials and method: method of research was experimental design of pre-test, post-test and follow-up with control group. Research society was girl students in ninth grade in governmental high schools of Arak city in 2017- 2018 academic year that 60 students were selected through random multi stage sampling were random in all stages and set in experimental group (30 student) and control group (30 student) in random method. Finally expelled 7 students from experimental group and 5 students from control group as for research inclusion and exclusion criteria. Research instrument was Ryff Scales of Psychological Well-Being (18 questions version). Experimental group participated in positive youth development program in 24 one- hour sessions. Then was performed post- test and after 2 months follow- up for both group. Multivariate analysis of covariance was used for data analysis. Results: Findings of research indicated positive youth program increase psychological wellbeing factors (Self-acceptance, Personal growth, Purpose in life, Environmental mastery, Autonomy, Positive relations with others). These findings were stable after 2 months. Conclusion: positive youth development program can appropriate practical plan for enhance of psychological wellbeing factors and concluded to their positive mental health.