مطالعه رفتار جذب فسفر در خاك‌هاي زراعي و غير زراعي در منطقه خوي

به منظور بررسي رفتار جذب فسفر در خاك‌هاي منطقه خوي و تأثير درازمدت كشت همراه با مصرف كود مرغي بر پارامترهاي جذب فسفر، آزمايش‌هاي جذب به‌صورت پيمانه‌اي با 16 نمونه خاك (هشت نمونه خاك زراعي و هشت نمونه خاك غير زراعي) در سري غلظتي فسفر mg L-1) 30-0) با محلول زمينه 01/0 مولار CaCl2 انجام گرفت و پس از تعادل، مقدار فسفر باقيمانده در محلول اندازه‌گيري و داده‌هاي آزمايشي با مدل‌هاي لانگ‌موير و فروندليچ برازش داده شدند. بر اساس ضريب تبيين (R2) و خطاي استاندارد براورد (SE)، هر دو مدل لانگ‌موير (99/0-93/0=R2) و فروندليچ (99/0-87/0=R2) برازش نسبتاً خوبي با داده‌هاي آزمايشي نشان دادند و ميزان حداكثر جذب تك‌لايه‌اي لانگ‌موير (qmax) در خاك‌هاي زراعي و غير زراعي به‌ترتيب بين 233 تا 486 و 340 تا 540 ميلي‌گرم در كيلوگرم، پارامتر انرژي جذب لانگ‌موير (KL) در خاك‌هاي زراعي و غير زراعي به‌ترتيب بين 12/0 تا 5/0 و 22/0 تا 71/0 قرار گرفت. پارامترهاي ظرفيت (KF) و شدت جذب (n) فروندليچ در خاك‌هاي زراعي و غير زراعي به‌ترتيب در محدوده 123-4/36 و 2/145–3/59 و 50/1-18/1 و 85/1-47/1 قرار گرفتند. در نتيجه با توجه به روند كاهشي پارامترهاي جذب و شاخص‌هاي بافري خاك در خاك‌هاي زراعي نسبت به خاك‌هاي غير زراعي مي‌توان گفت ادامه اين روند مديريت كشت در اين منطقه همراه با مصرف كود مرغي موجب كاهش جذب فسفر توسط خاك و افزايش فراهمي فسفر شده، لذا مقدار كود فسفاته كمتري براي حفظ مقدار بهينه فسفر در محلول خاك به‌منظور رشد مطلوب گياهان مورد نياز است.