تأثير پوشش محافظ كجباران بر ميزان مصرف انرژي ساختمان در اقليم معتدل و مرطوب

پژوهش حاضر راهكارهاي جديد و سنتي محافظت از ديوار غربي ساختمان را در اقليم معتدل و مرطوب ايران با هدف دست‌يابي به راهكار بهينه از نظر عملكرد حرارتي موردبررسي قرار مي­دهد. براين‌مبنا پس از مطالعه كتابخانه‌اي و اسنادي به روش تحليل محتوا، مؤلفه‌هاي شاخص جهت مقابله با كج باران در منطقه گيلان به‌دست آمد. سپس مصاحبه‌اي بازپاسخ با 10 نفر از متخصصان معماري صورت گرفت و از روش نظريه زمينه‌اي با تكنيك كدگذاري باز به تحليل مصاحبه‌ها پرداخته شد. در ادامه از كدگذاري محوري جهت توليد ابزار پژوهش (توليد جدول هدف محتوا و پرسش‌نامه) بهره گرفته شد. تحليل نتايج پرسش‌نامه به‌جهت به‌دست‌آوردن اولويت‌هاي شاخص در معماري از روش تحليل سلسله‌مراتبي (AHP) انجام شد و مشخص گرديد مؤلفه‌ي «امتداد سقف تا روي ايوان و ايجاد سايبان» با وزن 0.176752 بيشترين تأثير را در راهكار مقابله با كج باران دارا مي‌باشد. براي بررسي تأثير پوشش محافظ باران در جداره غربي بر ميزان مصرف انرژي، يك ساختمان مسكوني در سه‌حالت شامل پوشش حلبي جداره غربي، افزايش شيب و سايبان، نصب سلول­هاي فوتوولتائيك بر روي بام به روش شبيه‌سازي بررسي و نتايج به‌دست‌آمده موردمقايسه و تحليل قرار مي­گيرند. نتايج شبيه‌سازي نشان مي­دهد كه پوشش ديوار غربي با استفاده از حلب باعث افزايش بار گرمايش و سرمايش و افزايش بار كل ساختمان به ميزان % 9/2 مي­شود. افزايش شيب بام با سايبان موجب افزايش مصرف انرژي گرمايش ساختمان به ميزان 24/0 درصد، كاهش بار سرمايش ساختمان به ميزان% 8/4 و كاهش بار كل ساختمان به ميزان% 56/0 مي­شود. افزودن سلول فوتوولتائيك بر روي بام ميزان مصرف انرژي را به ميزان 7/0 درصد كاهش مي‌دهد.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين است