رابطه علي جو مدرسه و امكانات آموزشي با التزام شغلي به صورت مستقيم و با ميانجي هوش هيجاني و انگيزه پيشرفت معلمان شهرستان رامشير

پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش ميانجي هوش هيجاني و انگيزه پيشرفت در رابطه علّي جو مدرسه و امكانات آموزشي با التزام شغلي معلمان انجام گرفت. نمونه پژوهش حاضر شامل 300 نفر (130مرد و 170 زن) بودند كه به روش تصادفي و سرشماري از ميان تمامي معلمان شهرستان رامشير انتخاب شدند. شركت‌كنندگان در اين پژوهش پرسش‌نامه‌هاي جو سازماني، هوش هيجاني، انگيزه پيشرفت، التزام شغلي و پرسش‌نامه محقق ساخته امكانات آموزشي را تكميل نمودند. ارزيابي الگوي پيشنهادي از طريق روش تحليل مسير و با استفاده از نرم‌افزار SPSS ويراست 21 و AMOS ويراست 23 انجام شد. جهت آزمودن اثرهاي واسطه‌اي نيز روش بوت استراپ مورداستفاده قرار گرفت. يافته‌ها نشان دادند كه الگوي پيشنهادي از برازش خوبي با داده‌ها برخوردار نيست. برازش بهتر از طريق حذف مسيرهاي غيرمعني‌دار (امكانات آموزشي به هوش هيجاني، جو مدرسه به انگيزه پيشرفت، امكانات آموزشي به انگيزه پيشرفت و جو مدرسه به التزام شغلي) حاصل شد. علاوه بر اين اثرات مستقيم امكانات آموزشي به التزام شغلي، هوش هيجاني به التزام شغلي، انگيزه پيشرفت به التزام شغلي، جو مدرسه به هوش هيجاني، هوش هيجاني به انگيزه پيشرفت معني‌دار بودند. اثرات غيرمستقيم كلي جو مدرسه بر التزام شغلي با واسطه‌گري هوش هيجاني و انگيزه پيشرفت نيز معني‌دار بودند ولي رابطه امكانات آموزشي با التزام شغلي از طريق هوش هيجاني و انگيزه پيشرفت معني‌دار نبود. اين نتايج نشان داد كه توجه به جو مدرسه با مياجي هوش هيجاني در افزايش التزام شغلي معلمان و در نتيجه بهبود فرايند آموزش ضروري است.