تأثير 8 هفته تمرينات سرعتي تكراري در شرايط هايپوكسي و نورموكسي بر فاكتور رشد اندوتليال عروقي شناگران

The effect of 8 weeks of repetitive speed training in hypoxia and normoxia Conditions on vascular endothelial growth factor in women elite swimmers

زمينه و هدف: تمرينات ورزشي در محيط‌ هاي هايپوكسي اثرات فيزيولوژيك متفاوتي بر دستگاه هاي مختلف بدن مي‌گذارند كه ميتواند سازگاري‌هاي مفيدي در بدن ورزشكاران ايجاد كند. هدف تحقيق حاضر بررسي تأثير 8 هفته تمرينات سرعتي تكراري در شرايط هايپوكسي و نورموكسي بر ميزان عامل رشد اندوتليال عروقي (VEGF) شناگران بود. روش تحقيق: تحقيق حاضر از نوع مطالعات نيمه تجربي با طرح پيش آزمون و پس آزمون است كه در آن 30 شناگر نخبه دختر شركت داشتند. اين افراد به صورت تصادفي در سه گروه 10 نفري شامل دو گروه تجربي (گروه تمريني در شرايط هايپوكسي و گروه تمريني در شرايط نورموكسي) و گروه كنترل قرار گرفتند. برنامه تمريني براي هر دو گروه تجربي به مدت 8 هفته مشتمل بر 2 جلسه تمرين با ارگومتر شنا و 3 جلسه تمرين در استخر به اجرا درآمد. پروتكل تمريني با شدت و مدت زمان يكسان (9 كوشش 30 ثانيه اي با شدت 80 درصد حداكثر اجرا، همراه با 2 دقيقه استراحت بين هر كوشش) بر روي ارگومتر شنا اجرا گرديد؛ با اين تفاوت كه تمرينات گروه تمرين در شرايط هايپوكسي با فشار سهمي اكسيژن 14 درصد معادل شرايط فشار اكسيژن در ارتفاع 3500 متر انجام شد. گروه كنترل در اين زمان فقط به اجراي 5 جلسه تمرين عادي شناي خود پرداختند. مقادير VEGF هر سه گروه، قبل و بعد از 8 هفته به روش الايزا سنجيده شد. نتايج توسط نرم افزار آماري SPSS نسخه 16 با استفاده از آزمون آماري تحليل واريانس در سطح معني داري 0/05≥p استخراج گرديد. يافته ها: در هر دو گروه هايپوكسي (p<0.01) و نورموكسي (p<0.04) ميانگين پس آزمون VEGF بالاتر از پيش آزمون بود؛ اما اين تفاوت بين گروه ها از لحاظ آماري معني دار نبود (0/05

Background and Aim: Exercise training in hypoxic conditions may have different physiological effects on body systems that can be beneficial for athletes. The purpose of this study was the effects of 8 weeks of repetitive speed trainingin hypoxia and normoxia conditions on vascular endothelial growth factor (VEGF) in swimmers. Materials and Methods: This study is a semi-experimental research with pre-test and post-test which was performed on 30 women elite swimmers. The subjects were randomly divided into three groups including two experimental groups (training group in hypoxia and normoxia conditions) and control group. Training groups exercised 5 sessions per week including 2 training sessions on the stationary ergometer and 3 sessions in swimming pool for 8 weeks. Training protocols for both experimental groups was designed with the same intensity and duration (9 attempts for 30 seconds at 80% of maximum performance, with two minutes of rest) on swimming ergometer. The training of hypoxia group was performed in hypoxia condition stimulated 3500 meter altitude with %14 of Fio2. At this time, the control group only performed 5 normal swimming sessions per week. The vascular endothelial growth factor factors in all three groups were measured by ELISA before and after 8 weeks. By the SPSS software it is applied the one way ANOVA test at the significant level of p≤0.05 for extraction of results. Results: The mean post-test of VEGF was higher than pre-test in both groups of hypoxia (p<0.01) and normoxia (p<0.04) conditions, but these differences were not statistically significant between gruops (p>0.05). Conclusion: Hypoxia conditions induced by exercise protocols were not effective in increasing the VEGF, and it seems that the activating of this factor required more duration and intensity of training in this environment.