پديد آورندگان :
قادري حاجت, مصطفي دانشگاه تربيت‌مدرس , آفتابي, زكيه دانشگاه خوارزمي
چكيده فارسي :
عدالت فضايي به حاكميت شرايطي اشاره دارد، كه در آن منابع، مزايا، قدرت و ثروت جامعه از يك توزيع متوازن برخوردار باشد. تجلي اين امر را مي‌توان در توزيع نسبي متوازن شاخص‌هاي توسعه در مقياس‌هاي ملي و محلي مشاهده كرد. از سويي ديگر بي‌عدالتي فضايي به حاكميت شرايطي اشاره دارد كه منابع، مزايا، ثروت و قدرت در جامعه از توزيع نامتوازني برخوردار بوده و جامعه ميل به دوگانگي و شكاف ساختاري داشته، و پيامدهاي مختلفي را خواهد داشت. جداي از پيامدهاي سياسي و امنيتي آن، از نظر اجتماعي، حاكميت بي‌عدالتي فضايي، پيامدهايي همچون گسترش فقر، حاشيه‌نشيني و ناهنجاري‌هاي ديگري را در بر خواهد داشت. اين پژوهش با روش توصيفي – تحليلي، تكيه بر اطلاعات كتابخانه‌اي، تجزيه و تحليل داده‌ها، توليد نقشه‌ها و استفاده از نرم‌افزار Excel و ArcGIS در پي مطالعه و تحليل فقر استان‌هاي شمالي جمهوري اسلامي ايران از منظر عدالت فضايي مي‌باشد. بدين منظور، هفت استان خراسان شمالي، گلستان، مازندران، گيلان، اردبيل، آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي به‌عنوان محدوده مطالعاتي انتخاب شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه استان خراسان شمالي جزو فقيرترين استان‌هاي كشور مي‌باشد. بعد از آن استان‌هاي گلستان، گيلان و اردبيل به لحاظ شاخص فقر و محروميت در رتبه بعدي قرار دارند. استان‌هاي مازندران، آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي در مقايسه با استان‌هاي پيش گفته وضعيت مطلوب‌تري داشته و در رتبه دوم فقر و محروميت قرار دارند.
چكيده لاتين :
Space justice refers to the sovereignty of a situation in which the resources, benefits, power and wealth of the community enjoy a balanced distribution, and this manifestation can be seen in the relative distribution of development indicators on national and local scales. On the other hand, space injustice refers to the sovereignty of a situation in which resources, benefits, wealth and power in the society have an uneven distribution, and the community has a desire for dichotomy and structural divide and has different negative consequences. Apart from its political and security implications, the social justice of justice affects the structure of space with consequences such as the spread of poverty, marginalization and other maladministration.
In this research, using descriptive-analytical method and relying on library information, data analysis and mapping, Excel and ArcGIS software were used to study and analyze the poverty of the northern provinces of the Islamic Republic of Iran from the perspective of spatial justice. Be for this purpose, seven provinces of North Khorasan, Golestan, Mazandaran, Gilan, Ardebil, East Azarbaijan and West Azarbaijan have been selected as the study area.
Results show that , North Khorasan Province is one of the poorest provinces in the country. After that, the provinces of Golestan, Gilan and Ardebil are ranked next in terms of poverty and deprivation. The provinces of Mazandaran, East Azarbaijan and West Azarbaijan are more desirable than the provinces mentioned above and are in the second rank of poverty and deprivation.
