سير تطور انديشه جان رالز و زمينه هاي شكل گيري نظريه عدالت

عدالت از مفاهيم بنياديني است كه نحله هاي فكري مختلف به آن توجه ويژه كرده اند. جان رالز فيلسوف برجسته اخلاق و سياست در حوزه انديشه سياسي مغرب زمين در زمره انديشمنداني است كه تلاش داشت تا پيرامون عدالت انديشه ورزي كند. رويدادهاي سياسي واجتماعي در ايالات متحده آمريكا،درعرصه جهان ونيزجنگ باويتنام، رالزرابا اين پرسش روبروساخت كه چه عواملي كشوري چون آمريكا را به سيستمي ناعادلانه وتجاوزكارانه در جهان كشانده است.اين دل مشغولي ها،اراده اورا به سوي تدوين يك نظريه تاثيرگذار درانديشه سياسي استواركرد. جان مايه انديشه رالز درنظريه عدالت، داراي چهار عنصر كليدي:شهودگرايي اخلاقي، آزمايش ذهني، وضعيت اصلي و آزادي است. كتاب نظريه عدالت او انعكاس ديدگاه او در باره عدالت به مثابه انصاف و عدالت سياسي است كه در آن از عدالت به مثابه انصاف، آزادي قانوني، مفهوم عدالت عدالت توزيعي بحث شده است. عدالت رالز ريشه در سنت كانتي دارد. لذا در آن بر مفهوم اخلاقي عدالت تأكيد مي كند و سرانجام تحت انتقاداتي در چرخشي، به عدالت سياسي مي رسد. سوال اصلي در اين پژوهش آن است كه چه عواملي در شكل گيري نظريه عدالت جان رالز، نقش موثر داشته اند؟ و فرضيه اينست كه در شكل گيري عدالت توزيعي او، نظام فلسفي،فلسفه اخلاق،نظريه قرارداد اجتماعي كانت و فلسفه حق هگل، در شكل گيري نظريه عدالت سياسي او، نقدهاي تأثيرگذار از سوي، راديكال هاي سياسي و جامعه گرايان نقش داشته اند.