عنوان مقاله :
كالوس زايي و باززايي از لوبيا ( (Phaseolus vulgaris L.با استفاده از ريزنمونه ي لايه ي سلولي نازك
پديد آورندگان :
باقري, خديجه دانشگاه زنجان - دانشكده كشاورزي - گروه توليد و ژنتيك گياهي، زنجان , بخشيان، عاطفه دانشگاه زنجان - دانشكده كشاورزي - گروه توليد و ژنتيك گياهي، زنجان
كليدواژه :
باززايي , كالوس زايي , لايه سلولي نازك لوبيا , محور جنيني
چكيده فارسي :
در مورد لوبيا هنوز يك پروتوكل بهينه باززايي وجود ندارد و اين خود يك چالش بزرگ جهت استفاده از روش انتقال ژن براي اصلاح لوبيا محسوب مي شود. در اين تحقيق دو آزمايش براي بررسي كالوسزايي و باززائي گياه لوبيا مورد بررسي قرار گرفت. در آزمايش اول ريزنمونه هاي محور جنيني شش رقم لوبيا بعد از 20 ساعت خيساندن جدا و در سه تيمار هورموني شامل 1- (11µM) BAP و (0/57 µM) IAA، 2- (44/4µM) BAP و (2/27µM) TDZ و 3- (44/4µM) BAP كشت شدند. بيشترين ميزان توليد كالوس مربوط به تيمار هورموني 2 در رقم هاي ناز، ازنا، لاين 8 و اليگودرز و تيمار هورموني 3 در تمامي رقم-ها به جز لاين 4 بوده است. كالوس هاي توليد شده در اين آزمايش قادر به باززايي نشدند. در آزمايش دو،م بذور استريل در پيش تيمار هورموني (TDZ 0 µM و TDZ 10µM) جوانه زده و بعد از 14 روز ريزنمونه هاي لايه ي سلولي نازك عرضي به ضخامت mm5/0-3/0 از اپي كوتيل جدا و به محيط MSB5 با تيمارهاي هورموني (10µM) TDZ و (10µM) BAP انتقال يافتند. بيشترين ميزان كالوس زايي با پيش تيمار (10µM) TDZ و تيمار هورموني (10µM) BAP و (10µM) TDZ در لاين 4 و اليگودرز بدست آمد. بيشترين ميزان باززايي با تيمار هورموني (10µM) TDZ در ارقام ناز، ازنا، لاين 8 و اليگودرز به دست آمد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه ريزنمونه لايه سلولي نازك تحت تاثير هورمونهاي TDZ و BAP بهتر از ريزنمونه محور جنيني قادر به باززايي مي باشد. همچنين هورمون TDZ براي باززايي لوبيا موثرتر از BAP است. تاثير پيش تيمار با TDZ نيز متغير و وابسته به ژنوتيپ است
چكيده لاتين :
Common bean (Phaseolus vulgaris L.) is the most important species of the legume. This plant is a very important source of vegetable protein, especially in those regions of the world in which animal proteins are scarce. However, breeding can not add certain genes that do not exist naturally in the P. vulgaris gene pool. Due to this limitation of plant breeding, new trait improvement approaches such as interspecific horizontal gene transfer via genetic engineering need to be utilized in order to complement the limitations encountered by conventional breeding of this crop. Still, there is not an optimized protocol for beans regeneration and this is a big challenge for bean breeding through genetic engineering
عنوان نشريه :
پژوهش هاي حبوبات ايران