عوامل اجتماعي مؤثر بر مدرسه هراسي دانش آموزان دوره اول ابتدايي

ترس از مدرسه يك مقوله اجتماعي است كه به شكلي گسترده از سوي جامعه‌­شناسان مورد مطالعه قرار گرفته است. مدرسه هراسي مي­‌تواند به اختلالات يادگيري براي دانش آموزان و مشكلات و آسيبهاي جدي براي خانواده­‌ها، مدرسه و جامعه بينجامد. مقاله حاضر با هدف شناخت، بررسي و تحليل عوامل اجتماعي مؤثر بر مدرسه هراسي در كودكان در سه زمينه عوامل مرتبط با ويژگيهاي فردي، عوامل خانوادگي با رويكرد انتظارات اوليا از فرزندان و عوامل انساني و فيزيكي مدرسه به اين موضوع پرداخته است. روش پژوهش پيمايشي است و پژوهش با به­‌كارگيري پرسشنامه (با مقدار آلفاي كرونباخ 0/85 كه نشان از قابل اعتماد بودن آن دارد) و با جامعه آماري 545 نفر از والدين دانش‌­آموزان دوره سه سال اول ابتدايي كه با فرمول كوكران حاصل شده به صورت ميداني انجام گرفته است. اين پژوهش در پي يافتن سهم عوامل اجتماعي مدرسه هراسي در ميان دانش‌آموزان تهراني پايه‌­هاي اول تا سوم ابتدايي بوده كه طبق نتايج حاصله سه عامل فشار خانواده در امر تحصيل فرزند، نظر اولياي مدرسه نسبت به دانش‌آموز و تجربه كودك در زمينۀ محيط مدرسه از عوامل مؤثر بر مدرسه هراسي دانش‌آموزان است، به طوري كه 20/2 درصد از متغيرهاي مدرسه هراسي دانش‌آموزان دوره اول تا سوم دبستان به عوامل پيش­‌گفته بستگي داشته است. بيشترين تأثير 18 درصد مربوط به عامل فشار خانواده در امر تحصيل فرزندان، 1/3 درصد رفتار اولياي مدرسه نسبت به دانش‌آموز و 0/9 درصد مربوط به تجربه كودك در محيط مدرسه است.

اين مقاله فاقد چكيده انگليسي است