الگوي فروزش در اعتياد

The Pattern of kindling in Addiction

هدف پژوهش حاضر بررسي الگوي فروزش در حوزه اعتياد مي باشد. در سطح بيوشيميايي، پديده فروزش مشاهده اي از گروه هاي نوروني است كه مي تواند با هر تخليه بيشتر تحريك پذير گردد. اگر تحريك زير آستانه بسيار زياد تكرار گردد، نورون ها به طور خود به خود شروع به تخليه مي كنند. مطالعات بسيار كمي روي محتواي الگوي فروزش در اعتياد انجام شده است، بنابر اين تحقيقات در اين حوزه با توجه به اهميت اعتياد ضروري و مهم مي باشد. فروزش در الكل و مواد، يك مشكل پيشرونده است كه سو مصرف كنندگان الكل و مواد ، بعد از چندين عود، تجربه مي كنند. مطالعه حاضر مروري بر مطالعات گذشته طي بيست سال اخير در حوزه فروزش و ارتباط آن با اعتياد توسط روش مطالعات مرور روايتي مي باشد. طبق يافته هامفهومي مطرح شده است كه تشديد پيشرونده علائم محروميت ممكن است باعث ظهور مكانيسم فروزش شود. تغييرات افزايشي در سيستم هاي نورولوژيك و نورو آندوكرين در پي اپيزود هاي محروميت تكرار شونده ممكن است مغز را آسيب پذير تر به آسيب هاي عصبي و نقص هاي شناختي مرتبط سازد. در طول دو دهه گذشته، يك مجموعه بزرگ از داده هاي باليني نشان داده است كه علايم محروميت تكرار شونده مي تواند منجر به شدت علايم محروميت در اپيزودهاي بعدي شود كه در مفهومي به نام فروزش عنوان شده است. فروزش ممكن است منجر به تشديد علايم رواني سندرم محروميت كه به نوبه خود ممكن است بر ريسك بازگشت دوباره به سمت مصرف مواد والكل شود تأثير بگذارد

no ab