الويت‌بندي و ارزيابي نقشه پتانسيل منابع آب زيرزميني در استان اصفهان

مديريت منابع آبي مستلزم ارزيابي دقيق ذخاير آبي و ميزان دسترسي به آن در هر منطقه و شناخت فرايندهاي محيطي حاكم بر اين منابع است. بنابراين هدف اصلي در اين مقاله شناسايي زونهاي بالقوه ذخيره آبهاي زيرزميني با استفاده از روش فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي FAHP))، تهيه نقشه پهنهبندي و ارزيابي آن است. بر اين اساس نقشههاي موضوعي مانند ژئومورفولوژي، تراكم زهكشي، تراكم خطواره، شيب و كاربري اراضي براي تجزيه و تحليل FAHP آماده و وزن لايههاي انتخاب شده با استفاده از روش FAHP محاسبه شد. درنهايت نقشه پهنهبندي بالقوه آبهاي زيرزميني به پنج اولويت ضعيف، متوسط، خوب، بسيار خوب و عالي ردهبندي شد. از آنجا كه تعداد و تراكم چاهها و چشمههاي موجود در محدوه مورد بررسي بيانگر پتانسيل ذخيره آب زيرزميني مناطق است، بنابراين از منحني ويژگي عملگر نسبي يا گيرنده (ROC) با به‌كارگيري نقشه پراكنش نقاط چشمه به‌عنوان پتانسيل بالفعل منابع آب زيرزميني براي ارزيابي صحت و اعتبارسنجي آن استفاده شد. نتايج نشان داد مساحت الويتهاي پتانسيل منابع آب زيرزميني به‌ترتيب الويت از اول يا بسيار خوب (7/37 كيلومترمربع)، دوم يا خوب (55 كيلومترمربع)، سوم يا متوسط (40 كيلومترمربع)، چهارم يا ضعيف (107 كيلومترمربع) و الويت پنچم يا بسيار ضعيف (4/98 كيلومترمربع) به‌عنوان مناطق پيشنهادي مشخص شدند.