بررسي اثربخشي مداخله مبتني بر نظريه اجتماعي شناختي و الگوي سلامت و بيماري اسميت بر اضطراب مادر، سبك تعامل مادر و كودك و مشكلات رفتاري كودك

هدف اين پژوهش بررسي اثربخشي برنامه مبتني بر نظريه اجتماعي شناختي و الگوي سلامت و بيماري اسميت بر اضطراب مادر و سبك تعامل مادر و كودك و مشكلات رفتاري او بود. روش پژوهش نيمه‌آزمايشي از نوع طرحهاي پيش‌آزمون­ـ­پس‌آزمون با گروه كنترل بود. نمونه آماري پژوهش شامل 30 نفر از مادران با اضطراب متوسط و زياد بود كه با روش دردسترس و با استفاده از آزمون اضطراب كتل انتخاب و سپس به­صورت تصادفي به دو گروه آزمايشي و كنترل تقسيم شدند. مادران گروه آزمايش در ده جلسه برنامه مداخله­اي (90 دقيقه و هر هفته يك بار) شركت كردند. داده­ها با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، مقياس ارزيابي مادر­ـ­كودك (MCRE)، مقياس ارزيابي مشكلات كودكان كانرز­ـ­فرم والدين و آزمون اضطراب كتل گردآوري شد. آزمونها قبل از شروع برنامه و بلافاصله بعد از پايان آن صورت گرفت. براي تجزيه­و­تحليل داده‌ها از روش تحليل كوواريانس چندمتغيري استفاده شد. نتايج نشان داد كه بعد از مداخله، اضطراب و بيش‌حمايتگري در مادران و مشكلات رفتاري كودكان در گروه آزمايش كاهش يافته است (01/0≥P). براساس يافته‌ها مي­توان نتيجه گرفت ارائه مداخله مبتني بر نظريه اجتماعي شناختي و الگوي سلامت و بيماري اسميت در كاهش اضطراب و بيش‌حمايتگري مادران و كاهش مشكلات رفتاري كودكان مؤثر است؛ لذا استفاده از اين مداخله پيشنهاد مي‌شود.