اثر كم آبياري بر عملكرد دانه، اجزاي عملكرد دانه و برخي صفات فيزيولوژيكي ارقام گندم نان و دوروم

به‌منظور بررسي اثرات كم آبياري بر عملكرد، اجزاي عملكرد و صفات فيزيولوژيكي مرتبط با تنش خشكي، آزمايشي در سال زراعي سال 1390 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي دانشگاه فردوسي مشهد انجام شد. آزمايش به‌صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار اجرا گرديد. فاكتورهاي موردبررسي شامل چهار سطح ‌آبياري (100، 75، 50 و 25 درصد نياز آبي) در پلات‌هاي اصلي و ارقام شامل سه رقم گندم ‌نان (پيشگام، الوند، اروم) و سه رقم گندم دوروم (بهرنگ، آريا، دنا) در پلات فرعي قرار گرفتند. صفات موردبررسي شامل صفات زراعي وابسته به عملكرد، شاخص محتوي كلروفيل، غلظت كلروفيل‌هاي a و b و محتوي آب نسبي برگ پرچم بود. نتايج نشان داد كه بيشترين عملكرد دانه به ترتيب مربوط به ارقام پيشگام (723 گرم در مترمربع) و الوند (677 گرم در مترمربع) بود. تنش كم‌آبي سبب كاهش ميزان عملكرد دانه همه ارقام شد. بين ارقام موردمطالعه بيشترين شاخص برداشت با ميانگين 52 درصد مربوط به رقم دنا و كمترين آن با ميانگين 32 درصد مربوط به رقم اروم بود. شاخص برداشت تحت تأثير ميزان آبياري قرار نگرفت. محتوي آب نسبي برگ پرچمي در تنش شديد نسبت به شاهد 45 درصد كاهش يافت، ومحتوي كلروفيل‌هاي a وb با كاهش ميزان آبياري به ترتيب به ميزان 08/40 و 78/65، كاهش يافت. در نهايت به نظر مي رسدبا كاهش 25درصدي مصرف آب در بين ارقام گندم نان بهترين براي كاشت رقم پيشگام و در بين ارقام دروم بهترين بهرنگ باشد.