بررسي و گزينش در بين چند جمعيت خاكشير بومي (Descurainia sophia) استان خراسان رضوي براي عملكرد و اجزاي عملكرد در شرايط گلخانه

با توجه به آنكه خاكشير از مهمترين گياهان دارويي مي باشد لذا اين مطالعه به بررسي و گزينش از بين چند جمعيت خاكشير بومي استان خراسان رضوي براي صفات كمي مي پردازد. در اين بررسي از 10 جمعيت خاكشير شامل داورزن، الماجق، بشرويه، سربندكلات، گلمكان، فريمان، كاشمر، رباط سنگ، قلعه زو و باخزر استفاده شد. براي تجزيه واريانس و تحليل داده‌ها از نرم افزارهاي SPSS 19 و SAS استفاده شد. براي مقايسه ميانگين‌ها از آزمون حداقل تفوت معني دار استفاده شد. به منظور رسم اشكال و نمودارها نيز نرم افزارهاي Excel بكار برده شد. در اين بررسي از نمودار هيستوگرام و دندوگرام استفاده شد. نتايج اين بررسي نشان داد كه وزن هزار دانه در جمعيت‌هاي مختلف خاكشير در هر 6 نسل تحت تاثير معني دار نوع منظقه قرار گرفت. با افزايش نسل از 1 به 6 وزن هزار دانه به صورت مداوم افزايش يافت. در نسل 6 تكثير خاكشير بيشترين وزن هزار دانه در جمعيت گلمكان به مقدار 17/1 گرم مشاهده شد. كمترين وزن هزار دانه نيز در جمعيت رباط سنگ به مقدار 02/1 گرم حاصل شد. بين تيمار گلمكان كه بيشترين مقدار را داشت با دومين جمعيت از اين حيث يعني جمعيت الماجق تفاوت آماري معني داري مشاهده شد. نتايج حاصل از تجزيه كلاستر صفات عملكردي (درصد جوانه زني، سرعت جوانه زني، شاخص بنيه بذر، ميانگين مدت جوانه زني) به صورت نمودار دندوگرام در نسل اول و آخر نشان داده شده است.