ارزيابي خصوصيات كمي ده ژنوتيپ كلزاي بهاره در منطقه رامهرمز خوزستان

به منظورتعيين سهم صفات موثر بر عملكرد دانه و شناسايي موثرترين صفات به عنوان شاخصي براي گزينش ارقام پر محصول در منطقه رامهرمز، اين پژوهش در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار و ده ژنوتيپ بهاره كلزا (هايولا 401، هايولا420، هايولا308، هايولا4815، هايولا50، هايولا60، سان37، سان34، صفي6 و دلگان) در سال زراعي 96-1395 اجرا شد. ژنوتيپ‌هاي مورد مطالعه از نظر تمامي صفات مورد بررسي به استثناي موفقيت تبديل گل به خورجين اختلاف معني‌داري داشتند. هيبريد ديررس هايولا 60 با وجود تعداد خورجين در بوته زياد، با كمترين تعداد دانه در خورجين و وزن هزار دانه نسبتاً پايين، به دليل برخورد مرحله دانه‌بندي با گرماي انتهاي فصل، از كمترين عملكرد دانه برخوردار بود. صفي 6 با بيشترين تعداد خورجين در بوته، هايولا 420 با بيشترين وزن هزار دانه و تعداد دانه در خورجين نسبتاً بالا و سان 34 با بيشترين تعداد دانه در خورجين، از بيشترين عملكرد دانه برخوردار بودند. در تجزيه رگرسيون گام به گام صفات تعداد دانه در خورجين، تعداد خورجين در شاخه‌هاي فرعي، وزن هزار دانه و ارتفاع پايين‌ترين خورجين از سطح زمين 71 درصد از تغييرات عملكرد را توجيه كردند. بر اساس نتايج تجزيه عليت، صفت تعداد دانه در خورجين با بيشترين تاثير مستقيم مثبت بر عملكرد دانه و اثرات غير مستقيم ناچيز از طريق ساير صفات، به عنوان شاخصي براي گزينش ژنوتيپ‌هايي با عملكرد بالا در برنامه‌هاي اصلاحي كلزاي بهاره معرفي شد.