اثر منابع مختلف كودهاي آلي و شيميايي بر عملكرد كمي و كيفي و شاخص‌هاي فيزيولوژيك توتون گرمخانه‌اي در شرايط ديم و آبي

استفاده از كودهاي شيميايي در بوم‌نظام‌هاي زراعي نه تنها باعث تخريب ساختار فيزيكي، شيميايي و زيستي خاك مي‌شود، بلكه كيفيت محصول را نيز به شدت تحت تأثير قرار داده و داراي اثرات سوء زيست‌محيطي نيز است. از اين‌رو، اين تحقيق با هدف بررسي اثر منابع مختلف كودهاي آلي و شيميايي بر عملكرد كمي و كيفي توتون گرمخانه‌اي در دو شرايط ديم و آبي انجام شد. آزمايش در قالب پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با چهار تكرار در مركز تحقيقات تيرتاش در سال 1394 اجرا شد. تيمارهاي كودي در هشت سطح شامل شاهد (عدم مصرف كود)؛ كاربرد 100 درصد كود شيميايي توصيه شده؛ كاربرد 10 تن كود گاوي در هكتار؛ كاربرد 30 تن كود گاوي در هكتار؛ كاربرد 450 كيلوگرم كود مرغي غني‌شده در هكتار؛ كاربرد 650 كيلوگرم كود مرغي غني شده در هكتار؛ كاربرد 850 كيلوگرم كود مرغي غني‌شده در هكتار و كاربرد 650 كيلوگرم مرغي غني‌شده در هكتار + 150 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هكتار بود. نتايج نشان داد كه عملكرد و شاخص‌هاي اقتصادي در كشت آبي و ديم تحت اثر تيمار كودي قرار گرفتند. در كشت ديم حداكثر عملكرد و درآمد خالص براي تيمار كود مرغي 650 كيلوگرم به‌علاوه 150 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هكتار بود. لذا، از نظر اقتصادي در شرايط كشت آبي بهترين تيمار كود گاوي 10 تن در هكتار بود. بهترين تيمار كودي در كشت ديم و آبي تركيب كودي كاربرد 650 كيلوگرم مرغي غني‌شده در هكتار + 150 كيلوگرم سولفات پتاسيم در هكتار بود كه منجر به بالاترين ميزان عملكرد كمي و كيفي شد.