بررسي اثر متقابل قارچ ميكوريزا و فيلتركيك بر عملكرد گياه گشنيز

كشاورزي پايدار بر مبناي استفاده از كودهاي زيستي و آلي، راه‌حل مناسبي جهت تأمين عناصر غذايي، افزايش تنوع زيستي، بهبود كيفيت و افزايش رشد و عملكرد گياه بشمار مي‌رود. قارچ‌هاي ميكوريزا آربوسكولار از فراوان­ترين ريز موجودات خاك هستند و از عوامل ضروري در سيستم پايدار خاك و گياه محسوب مي­شوند. به منظور بررسي برهمكنش قارچ ميكوريزا (Glomus intraradices) و فيلتركيك (از ضايعات كارخانه نيشكر در سه سطح 0، 5/1 و 3 درصد وزني) بر ميزان جذب برخي از عناصر غذايي و همچنين ويژگي‌هاي رشدي در گياه گشنيز (Coriandrum sativum L.) آزمايشي گلداني در قالب فاكتوريل بر پايه طرح كاملاً تصادفي با 4 تكرار (در مجموع 24 واحد آزمايشي) انجام شد. نتايج نشان داد افزودن فيلتركيك و تلقيح ريشه گياه گشنيز با ميكوريزا سبب افزايش ويژگي‌هاي رشد و غلظت عناصر ضروري در اندام هوايي گياه مي‌گردد. بهترين نتايج در بسياري از ويژگي‌هاي مورد بررسي در تيمار كاربرد همزمان فيلتركيك و ميكوريزا مشاهده گرديد كه نشان‌دهنده برهمكنش مثبت اين دو كود آلي و زيستي است. فيلتركيك با تأثير بر غلظت عناصر در شكل قابل جذب و همچنين با تحريك فرايندهاي زيستي به افزايش فعاليت قارچ ميكوريزا كمك كرده و در مقابل قارچ ميكوريزا با تسريع فرايندهاي معدني شدن عناصر و افزايش قابليت و سطح جذب آنها اثر كود آلي را بر رشد گياه بهبود داده است. استفاده از فيلتركيك به همراه ميكوريزا نه تنها اثر كاهشي بر عملكرد ميكوريزا نداشته بلكه با بهره‌مندي از اثرات متقابل مؤثر باعث بهبود عملكرد هردو كود آلي و زيستي مي‌گردد.