مقايسه نرخ انباشتگي فلزات سنگين سرب و كادميوم در بي‌مهرگان كفزي و ماهي خياطه (Alburnoides eichwaldii) در رودخانه تجن استان مازندران، ايران

اين مطالعه به منظور بررسي روند انتقال فلزات سنگين (كادميوم و سرب) از آب به بي¬مهرگان كفزي و ماهي خياطه (A. eichwaldii) در فصول بهار و پاييز در 5 ايستگاه در رودخانه تجن استان مازندران انجام شد. ميزان فلزات سنگين سرب و كادميوم در نمونه‌هاي آب، بي‌مهرگان كفزي و بافتهاي عضله و كبد ماهي خياطه توسط دستگاه ICP-OES قرائت شد. نتايج نشان داد كه اختلاف معني داري بين غلظت اين فلزات در فصول و ايستگاه هاي مختلف در آب و بي مهرگان كفزي ديده نشد (p>0.05). در بي مهرگان كفزي ميانگين غلظت فلز سرب در فصول بهار و پاييز به ترتيب 381/58±815/64 و 48/71±74/67 و فلز كادميوم 32/3±249/5 و 53/4±148/7 ميكروگرم بر گرم وزن خشك بود. بيشترين و كمترين ميزان فلز سرب در بافت عضله ماهي 04/2 و 471/0 ميكروگرم بر گرم وزن خشك بوده كه در ايستگاه اول داراي اختلاف معني¬داري با ايستگاه پنجم بود .(p<0.05) بيشترين و كمترين غلظت فلز كادميوم در عضله ماهي به ترتيب 006/0 و 002/0 ميكروگرم بر گرم وزن خشك به دست آمد .(p<0.05) در مطالعه حاضر، ميزان انباشتگي فلزات سنگين سرب و كادميوم در بي¬مهرگان كفزي بيشتر از عضله ماهي خياطه است (p<0.05). روند انتقال فلزات سنگين در طول زنجيره غذايي مشخص گرديد كه تجمع فلزات سنگين با افزايش سطح غذايي روند معكوسي نشان مي¬دهند و ميزان فلزات سنگين در بي¬مهرگان كفزي بيشتر از بافت¬هاي مورد بررسي ماهي خياطه بوده است.