روابط ساختاري پيوند با مدرسه و اهمال‌كاري تحصيلي در دانش‌آموزان دبستاني: نقش ميانجيگري خودكارآمدي تحصيلي

هدف پژوهش، آزمون نقش ميانجيگري خودكارآمدي تحصيلي در رابطه بين پيوند با مدرسه و اهمال‌كاري تحصيلي در دانش‌آموزان بود. روش تحقيق همبستگي به روش معادلات ساختاري بود. شركت‌كنندگان پژوهش 181 دانش‌آموز پسر و دختر پايه چهارم، پنجم و ششم دبستان بودند كه به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري پژوهش شامل پرسشنامه اهمال‌كاري تحصيلي (سواري، 1390)، پيوند با مدرسه (رضايي شريف و همكاران، 1393) و خودكارآمدي تحصيلي (جينكس و مورگان، 1999) بود. آزمون مسيرهاي مستقيم و غيرمستقيم مدل پژوهش، با استفاده از روش‌هاي مدل معادلات ساختاري انجام گرفت. يافته‌ها نشان داد كه ضريب مسير پيوند با مدرسه به خودكارآمدي و اهمال‌كاري تحصيلي معنادار است، همچنين مسير خودكارآمدي به اهمال‌كاري نيز معنادار بود (001/0 P<). پيوند با مدرسه و اهمال‌كاري تحصيلي به ترتيب پيشايند و پيامد خودكارآمدي در دانش‌آموزان هستند (05/0P<). همچنين، يافته‌ها نشان داد كه خودكارآمدي ميانجيگر معني‌دار رابطه پيوند با مدرسه به اهمال‌كاري تحصيلي است (05/0P<). يافته‌هاي اين پژوهش مي‌تواند براي مشاوران مدارس، روان‌شناسان تربيتي و معلمين در كاهش مشكلات اهمال‌كاري دانش‌آموزان كمك‌كننده باشد.

The aim of this study was to examine the structural relationship of school bonding and academic procrastination with the mediating role of the self-efficacy in students. The participants included 183 fourth, fifth and sixth grad elementary school male and female students that were chose by multistage cluster sampling method. Academic Procrastination Scale, (Savari 1390) with, School Bonding Scale (Rezaisharif and collogue, 1394) and Academic Self-Efficacy Scale (Morgan-Jinks, 1999 were administered). Structural equation modeling (SEM) and Bootstrap tests were conducted to explore direct and indirect pathways of study’s model respectively. Results showed that school bonding with academic procrastination and self-efficacy have direct and significant relationship (P<0.001). School bonding and academic procrastination are antecedents and consequences of self-efficacy in students respectively (P<0.001). The results indicated that self-efficacy has a significant mediating role on the relationship between school bonding and academic procrastination (p<0.05). The findings of this study could help school counselors, education psychologist, and teachers to reduce student’s procrastination problems.