بررسي غلظت جيوه در رسوبات خور موسي (خوريات پتروشيمي و جعفري، بندر امام)

در اين پژوهش، آلودگي جيوه در رسوبات محدوده پتروشيمي و جعفري از انشعابات مهم خور موسي، مطالعه گرديد. 27 نمونه رسوب در بهار 1395 نمونه‌برداري شد. علاوه بر اندازه‌گيري غلظت كل جيوه، به منظور بررسي و اندازه‌گيري تحرك و زيست دسترس پذيري و ارزيابي ريسك فلز جيوه از روش سه مرحله‌اي استخراج ترتيبي BCR استفاده شد. نتايج تجزيه شيميايي رسوبات نشان داد كه غلظت فلز جيوه بالا بوده و از 19/2 – 71/45 µg g-1 تغيير مي‌كند. جيوه در نمونه 1-9 s بالاترين مقدار را دارد و اين در حالي است كه تمامي نمونه‌ها، داراي غلظت بالاتر از استاندارد 1 ميكروگرم بر گرم مي¬باشند. بر اساس نتايج حاصل از روش BCR مشخص گرديد كه از مجموع كل غلظت (100 درصد)، 5/10 درصد فلز جيوه با فاز اول يا تبادل پذير همراه بود و بخش عمده غلظت با فاز پاياني يا بازماندي همراه مي-باشد. اين امر نشان مي‌دهد كه فلز جيوه تحت شرايط قليايي از رسوبات جدا نشده و در دسترس زيستي قرار نمي‌گيرد. در صورتيكه جيوه موجود در فاز تبادل‌پذير به راحتي جذب يا واجذب مي‌شود. محاسبه ضريب تحرك فلز جيوه نيز نشان داد كه در ايستگاه¬هاي نزديك به خروجي پساب واحد كلروآلكالي، ميزان تحرك افزايش مي‌يابد.