عنوان مقاله :
زيست چينه نگاري، ريزرخساره ها و محيط رسوبي رسوبات اليگوميوسن بر مبناي فرامينيفرها در زون زاگرس (فارس داخلي و ساحلي)
پديد آورندگان :
كمالي فر، فرشته دانشگاه آزاد اسلامي - گروه علومزمين، تهران , آل علي، محسن دانشگاه آزاد اسلامي - گروه علومزمين، تهران , احمدي، وحيد دانشگاه آزاد اسلامي - گروه زمينشناسي، شيراز , ميرزايي، اكرم دانشگاه آزاد اسلامي - گروه علومزمين، تهران
كليدواژه :
اليگوميوسن , ريزرخساره , زيست چينه نگاري , سازند آسماري
چكيده فارسي :
سازند آسماري به سن اليگوميوسن يكي از مهمترين مخازن هيدروكربوري در خاورميانه است. به منظور تعيين مشخصات بيواستراتيگرافي، انواع رخسارهها و محيطهاي رسوبي دو برش چينهشناسي در ناحيه فارس داخلي (برش فيروزآباد) با ضخامت 270 متر و ناحيه فارس ساحلي (برش بستك) با ضخامت 286 متر انتخاب شد. در هر دو برش سازند آسماري به طور عمده از سنگآهك و سنگآهك مارني تشكيل شده است. بر اساس فرامينيفرهاي بنتيك 4 بيوزون با سن اليگوسن (روپلين- چاتين) تا ميوسن (آكيتانين) تعيين شدند. تجزيه و تحليل رخسارهها منجر به شناسايي 12 رخساره متعلق به گروههاي رخسارهاي رمپ داخلي (پهنه جزرو مدي و لاگون)، رمپ مياني (شول) و رمپ بيروني (درياي باز) شد كه در يك رمپ كربناته هموكلينال با شيب ملايم مربوط به محدوده زماني روپلين تا آكيتانين نهـشته شدهاند. ارزيابي فراواني رخسارهها نشان ميدهد كه گروه رخسارهاي رمپ بيروني بيشترين فراواني را در برش فيروزآباد دارد و گروه رخسارهاي رمپ داخلي بيشترين گسترش را در برش بستك دارا ميباشد. نتايج نشان ميدهد كه در زمان نهشته شدن سازند آسماري عمق حوضه از فارس داخلي (برش فيروزآباد) به سمت فارس ساحلي (برش بستك) عميقتر شده است.
چكيده لاتين :
The Oligo-Miocene Asmari Formation is one of the main petroleum reservoir in the Middle East. To determine the biostratigraphy characteristics, facies types and sedimentary environments two stratigraphic sections in the internal Fars (Firouzabad section) with 270 meters thick and in the costal Fars (Bastak section) with 286 meters are collected. In both sections, Asmari Formation is largely composed of limestone and marly limestone. Based on distribution of benthic foraminifera four biozones with ages Oligocene (Rupelian to Chattian) to Miocene (Aquitanian) are distinguished. Facies analysis let to identification 12 microfacies belonging to inner (tidal flat and lagoon), middle (shoal) and outer ramp (open marine) facies groups that have been deposited in a homoclinal ramp with gentle slope during Rupelian to Aquitanian age. Frequency evaluation of facies indicates that outer ramp facies group shows most frequency in Firuzabad section and inner ramp facies group (specially lagoon subenvironment) is most aboundant facies group of Bastak section. Results shows that during Asmari Formation deposition, the Basin depth of internal Fars (Firuzabad section) has been deeper than costal Fars (Bastak section).
عنوان نشريه :
رسوب شناسي كاربردي