مقايسه مصرف خاكي، محلول‌پاشي و همراه با آب آبياري اسيد هيوميك بر برخي ويژگي هاي رشدي و فراهمي آهن و فسفر در گياه كلزا

در اين پژوهش، تأثير كاربرد خاكي، محلول­پاشي و مصرف همراه با آب آبياري اسيد هيوميك بر ويژگي­هاي رشد رويشي و فراهمي آهن و فسفر در گياه كلزا (رقم هايولا 308) مورد بررسي قرار گرفت. بدين منظور، آزمايشي در قالب طرح كاملاً تصادفي با 10 تيمار در 4 تكرار به صورت گلداني به اجرا درآمد كه تيمارها شامل مصرف خاكي اسيد هيوميك در سه سطح (1، 2 و 4 گرم بر كيلوگرم خاك)، محلول­پاشي در سه سطح (0/1، 0/2 و 0/4 درصد)، همراه با آب آبياري در سه سطح (1000، 2000 و 4000 ميلي‌گرم در ليتر) و تيمار شاهد (بدون اسيد هيوميك) بود. نتايج نشان داد كه اثر نحوه كاربرد و سطوح مختلف اسيد هيوميك بر ويژگي­هاي رشد رويشي به‌جز تعداد برگ معني­دار شد. بيشترين وزن‌ تر برگ و ساقه به ترتيب با ميانگين 3/43 و 5/92 گرم در گياه در تيمار 2000 ميلي­گرم در ليتر مصرف همراه با آب آبياري ديده شد. نتايجنشان داد كه بيشترين غلظت آهن كل ساقه و دانه به‌ترتيب با ميانگين 85 و 25/321 ميلي­گرم بر كيلوگرم مربوط به تيمار 2000 ميلي­گرم در ليتر مصرف همراه با آب آبياري اسيد هيوميك بود. همچنين تيمار 0/4 درصد محلول­پاشي اسيد هيوميك بيشترين غلظت آهن كل در برگ با ميانگين 245/46 ميلي­گرم بر كيلوگرم مربوط را داشت. بيشترين غلظت فسفر در برگ، ساقه و دانه نيز به­ترتيب با ميانگين 0/4، 0/72 و 0/897 درصد مربوط به تيمار 2000 ميلي­گرم بر ليتر مصرف همراه با آب آبياري اسيد هيوميك بود. نتايج حاصل از يافته­ها نشان داد كه هر سه روش استفاده از اسيد هيوميك موجب افزايش ويژگي­هاي رشد رويشي و فراهمي آهن و فسفر در گياه كلزا نسبت به شاهد شدند اما درمجموع تيمار 2000 ميلي­گرم در ليتر مصرف همراه با آب آبياري اسيد هيوميك از دو روش مصرف خاكي و محلول­پاشي اسيد هيوميك مؤثرتر بود.