علل تأثيرگذار در انتقال قصد به عمل در خلق ارزش كارآفرينانه

Effective Causes in Transferring Intention to Action in Entrepreneurial Value Creation

هدف اين پژوهش، كشف عواملي است كه در رابطه قصد- عمل در خلق ارزش تأثيرگذارند. در اين مقاله از سازه "ميل به ارزيابي كارآفرينانه"، به‌عنوان رابط ميانجي بين قصد و عمل در خلق ارزش استفاده شده است. نقش عمل به‌عنوان پيامد اين سازه و قصد و عوامل محرك آن به‌عنوان علل، مفهوم‌پردازي شده است. روش پژوهش از منظر هدف، كاربردي و برحسب روش گردآوري اطلاعات، پيمايشي-كمّي است كه به‌صورت طولي انجام شده است. جامعه تحقيق، كارآفرينان پارك‌هاي علم‌وفناوري كشور در حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات هستند. مقطع زماني جمع‌‌آوري داده‌ها، سال‌هاي 1395 تا 1396 است. نمونه تحقيق شامل 213 نفر است كه با روش نمونه‌گيري مرحله‌اي و منظم به‌دست آمده است. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامه استاندارد با پرسش‌هاي بسته‌پاسخ است. روابط بين پيامد و علل نيز با استفاده از روش معادلات ساختاري مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد: نگرش كارآفرينان به خلق ارزش و خودباوري، بر عمل تأثير مثبت و معنادار دارد، اما هنجار‌هاي اجتماعي كه از پيش‌نيازهاي مهم قصد است، تأثيري بر اقدام به خلق ارزش ندارند. در مجموع، تأثير خودباوري كارآفرينانه بر ادراكات مربوط به رفتارهاي برنامه‌ريزي شده بيشتر است (قصد و عمل) تا بر ميل به ارزيابي كارآفرينانه.

The purpose of this study is to discover factors that affect the transformation of entrepreneurial intention to action in value creation. In this article, the construct of the entrepreneurial propensity for market analysis (EPMA)(Emami and Klein, 2020) is used as the mediator between value creation intention and action. The role of action, as the consequence of this construct and its driving factors, as its causes, have been conceptualized in this article. The relationships between the consequences and the causes have been investigated using structural equation modeling (SEM). This study uses a longitudinal survey method and the samples of entrepreneurs in this research are individuals from science and technology parks in Iran. Results indicate that the entrepreneur’s attitude towards value creation and self-efficacy has a significant effect on the action; however, social norms, as the prerequisite of intention, do not affect action. As a result, the impact of entrepreneurial self-efficacy on the perceptions of planned behaviors (intention and action) is greater than EPMA.