عنوان مقاله :
تأثير تمرينهاي هوازي، مقاومتي و تركيبي در دوران بارداري بر رشد مهارتهاي حركتي ظريف و درشت كودكان 12 ماهه
پديد آورندگان :
منصورجوزان، زهرا دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكدة علوم انساني - گروه تربيتبدني، مشهد , اميني، محمدمهدي دانشگاه آزاد اسلامي - دانشكدة علوم انساني - گروه تربيتبدني، مشهد
كليدواژه :
تمرين در بارداري , مهارتهاي حركتي , فعاليت بدني , دورة طفوليت
چكيده فارسي :
فعاليتهاي بدني در دوران بارداري آثار مثبت متعددي براي مادر، جنين و طفل همراه دارند، اما درمورد نتايج آن از نظر پيامدهايي كه در كودكان دارد، ابهامهايي وجود دارد. هدف از انجام مطالعة حاضر، بررسي تأثير تمرينهاي هوازي، مقاومتي وتركيبي در دوران بارداري مادر بر رشد مهارتهاي حركتي ظريف و درشت كودكان 12 ماهه بود. روش پژوهش، نيمهتجربي با طرح پسآزمون با گروه كنترل بود. نمونهگيري، هدفمند و شامل 60 نفر از زنان باردار سالم در دورة سهماهة دوم باداري بود كه داوطلبانه در مطالعه شركت كردند. نمونهها بهطور تصادفي به چهار گروه 15 نفري شامل تمرين هوازي، تمرين مقاومتي، تمرين تركيبي و كنترل تقسيم شدند. گروههاي تمريني بهمدت هشت هفته در قالب 24 جلسة 60 دقيقهاي طبق برنامة مربوطه تمرين كردند. پس از زايمان، كودكان در 12 ماهگي توسط آزمون پيبادي-نسخة دوم سنجش شدند. تجزيهوتحليل دادهها ازطريق آزمون آنوا و آزمون تعقيبي ال.اس.دي. و نرمافزار اس.پي.اس.اس. نسخة 22 انجام شد.يافتهها نشان داد كه بين مهارتهاي حركتي كودكان 12 ماههاي كه مادران آنها تمرين بدني داشتند، با گروه كنترل تفاوت معناداري وجود داشت؛ بهگونهايكه گروه تمرين هوازي بهترين عملكرد را داشتند.
چكيده لاتين :
Physical activity during pregnancy has many positive effects for the mother, fetus and the
baby. But there are some uncertainties about the consequences for children. The purpose
of this study was to investigate the effect of aerobic, resistance and combination exercises
during maternal pregnancy on the development of fine and gross motor skills in 12-monthold
children. The research method was quasi-experimental with post-test design with
control group. Purposeful sampling was performed on 60 healthy pregnant women in the
second trimester who volunteered to participate in the study. Samples were randomly
divided into four groups of 15 individuals: 1) aerobic exercise, 2) resistance training, 3)
combined exercise and 4) control. The training groups were trained for eight weeks in 24
sessions for 60 minutes according to the program. After childbirth, children were assessed
at 12 months of age using the PB-2 test. Data were analyzed using ANOVA, LSD and
SPSS 22 software. The results showed that there was a significant difference between the
motor skills of 12-month-old children whose mothers had physical training and the control
group, so that the aerobic training group performed the best.
عنوان نشريه :
رفتار حركتي