بررسي و شناسايي متغيرهاي مؤثر بر تحقق اقتصاد دانش ‌بنيان در ايران و كشورهاي منتخب در افق 2050

Investigating and identifying variables affecting the realization of the economics of students in Iran and selected countries on the horizon of 2050

بعد از ارائه تحليل و نتايج اقتصاد مبتني بر دانش، در سال‌هاي اخير اين نوع از اقتصاد در ايران نيز جايگاهي كسب كرد. با اين ‌وجود يكي از نقاط ضعف در ايران روند مربوط به تجاري‌سازي كالاهاي توليد شده به ‌وسيله‌ي دانش و نوآوري است. در مطالعه‌ي حاضر با در نظر گرفتن متغير "حق اختراعات ثبت‌شده" به‌عنوان نماينده‌ي ميزان تحقق اقتصاد دانش‌بنيان، سعي بر آن است كه متغيرهاي مؤثر بر آن شناسايي و سياست‌هاي لازم براي تحقق اقتصاد دانش ‌بنيان اولويت‌بندي گردد. براي برآورد الگو از روش داده‌هاي تابلويي استفاده‌شده است كه براي كشورهاي منتخب در حال ‌توسعه در افق 2050 مورد بررسي قرار مي‌گيرد. نتايج اين تحقيق حاكي از آن است كه "شاخص رقابت‌پذيري جهاني، مخارج تحقيق و توسعه و شاخص پيچيدگي‌هاي كسب‌ و كار اثر معناداري بر تعداد حق اختراعات ثبت‌شده به‌عنوان پراكسي اقتصاد دانش دارد. همچنين اثر متغير توسعه منابع انساني و آموزشي بر متغير نوآوري نسبت به اثر متغير زير ساختارهاي فناوري اطلاعات و ارتباطات بيشتر است.

After realizing the analysis and the outcomes of the knowledge-based economy, Iran has had its own performances as well. One shortcoming in Iran in this issue is with respect to commercializing of the knowledge-based products. By considering the patent rights as a proxy of accomplishment of the knowledge-based economy, this work is specifying the influential variables and the policies for improving the knowledge-based economy in Iran and other developed economies at the 2050 horizon. The results indicate that the global competitiveness index, R&D expenditures and doing business complexities have had significant impacts on amounts of patents as a proxy of the knowledge-based economy. Also, the impact of human and educational capital on innovation variables has been more significant than that of informational and communicational infrastructure.