طراحي شبكه زنجيره تأمين چنددوره‌اي و چند‌محصولي با در‌نظر‌گرفتن اختلال در تسهيلات و مسيرهاي ارتباطي (موردمطالعه: طرح اشتراك نشريات)

Design of Multi-Periodical and Multi-Product Supply Chain Network with Regard to Disruption of Facilities and Communication Paths (Case Study: Subscription Plan for Publications)

يكي از مهم‌ترين چالش‌هاي مسئله‌ طراحي شبكه زنجيره تأمين، وقوع اختلالات احتمالي و آسيب‌هاي ناشي از آن است. در اين پژوهش طراحي شبكه زنجيره تأمين با در‌نظر‌گرفتن حداقل ميزان دريافت به‌عنوان رضايت مشتري مدنظر بوده است. براي مقابله با اختلال از سه روش تأسيس تسهيلات جديد، استفاده از قرارداد دوجانبه و تسهيلات موجود در بازار خدمات لحظه‌اي استفاده‌ شده است. بدين منظور يك مدل برنامه‌ريزي خطي مختلط عدد صحيح فرموله شده و طرح اشتراك نشريات به­عنوان مورد مطالعه بررسي شد. يافته‌ها نشان مي‌دهد كه در شرايط بروز اختلال سه حالت متفاوت رخ مي‌دهد: نخست اينكه هزينه اختلال كم باشد كه در اين شرايط به‌صرفه خواهد بود از بين بازار لحظه‌اي و پذيرش كمبود يكي انتخاب شود؛ دوم اينكه هزينه‌ اختلال و كمبود بالا بوده، اما كمتر از ميزان بودجه براي تأسيس تسهيلات باشد كه در اين حالت از قراردادهاي دوجانبه استفاده مي‌شود؛ و در حالت سوم هزينه‌هاي اختلال و كمبود آن‌قدر بالاست كه تأسيس تسهيلات، به‌صرفه خواهد بود. بايد توجه داشت با بالا­رفتن تقاضا و يا افزايش احتمال وقوع اختلال، فاصله هزينه‌اي بين استفاده از تسهيل پشتيبان موجود در قرارداد دوجانبه و يا خريد خدمت از بازار لحظه‌اي با تأسيس تسهيل جديد كاهش ‌يافته و سپس تأسيس تسهيلات جديد به‌صرفه‌تر خواهد بود.

One of the most important challenges of designing a supply chain network is possible disruptions. This study is intended to design a supply chain network considering the minimum amount of receiving as a customer satisfaction index. To overcome disruptions, the three main methods applied include establishing new facilities, using bilateral agreements, and using the existing facilities of instantaneous services market. To do so, a complex integer linear programming model is established and examined as a case study of a subscription plan for publications. In the case of disruptions, three possibilities will happen. Firstly, if the cost of disruption is low, it will be cost-effective to choose whether an instantaneous market or the adoption of shortage. Secondly, if the cost of disruption and shortage is high but less than the budget allocated to facilities, the bilateral agreements will be used. Finally, if the cost of disruptions and shortage is too high, the establishment of a new facility will be cost-effective. It should be noticed that by increasing for demand or in the probability of disruption, the cost gap between the use of the existing background facility and/or buying the service of the instantaneous market would be narrowed by establishing the facility.