موافقان تفسير تمثيلي، دلايل و مستندات

گروهي از مفسران قرآن با تمثيلي و نمادين دانستن برخي آيات قرآن كريم، نگاه جديدي به گزاره‌هاي قرآني داشته‌اند؛ ايشان معتقدند برخي آيات، داراي حقايق و معارفي هستند كه بايد با عبور كردن از معناي ظاهري به افق‌هاي معنايي گسترده‌تري در درون ماجراي نقل‌شده در آن‌ها دست يافت. دليل موافقان اين نظريه آن است كه معارف بلند و متعالي در قالب الفاظ محدود و در گستره محاورات عادي، جاي نمي‌گيرد و براي فهم دقيق‌تر آن‌ها بايد از زبان تمثيلي و نمادين استفاده نمود. اين دسته از مفسران، براي اثبات مدعاي خود به ادله نقلي و عقلي استناد نموده‌اند. در پژوهش حاضر با روش توصيفي‌ـ‌تحليلي، به اين نتيجه دست يافتيم كه دليل مهم طرفداران اين نظريه، وجود تفاسير تمثيلي در روايات اهل بيت(ع) است. رايج بودن زبان تمثيلي در زبان عربي و قرآن كريم، ناتواني عقل در درك كامل ماوراء طبيعت، تفهيم مطالب غامض و رفع تعارض ميان علم و قرآن، از ديگر ادله قائلان به تمثيلي بودن برخي آيات قرآن بوده كه در اين نوشتار، بررسي و واكاوي شده است.