بررسي ريسك زلزله به روش احتمالاتي و پيشنهاد سيستم هاي بيمه اي كارآمد بر پايه ريسك

تركيب لرزه‌خيزي بالا و آسيب‌پذيري بالاي سازه‌ها در ايران سبب گشته است كه ريسك يا خطرپذيري در ايران در سطح بالايي قرار گيرد. به‌صورت كلي دو رويكرد اصلي در مديريت ريسك وجود دارند كه عبارتند از توزيع ريسك و كاهش ريسك كه تمركز اصلي اين تحقيق بر توزيع ريسك است. جهت برآورد منابع مالي موجود جهت مقابله با خسارات زلزله، ابزارهاي توزيع ريسك ،كه در اينجا سيستم‌هاي بيمه زلزله مي‌باشند، با در نظر گفتن آسيب‌پذيري اقتصادي موجود مالكين و ريسك منطقه، طراحي شده‌اند. از سوي ديگر، در هر سيستم بيمه زلزله طراحي شده، قابليت پرداخت حق بيمه‌ها از سوي ساكنين در جامعه نيز كه در پذيرفته شدن سيستم و پايداري آن ضروري است مورد بررسي قرار گرفته است. رويكرد احتمالاتي مدل‌سازي ريسك مورد استفاده در اينجا، تفاوت زيادي را بين حق بيمه‌هاي موجود در كشور و حق بيمه‌هاي بر پايه ريسك محاسبه شده نشان مي‌دهد كه نشان‌دهنده اهميت فراوان در نظر گرفتن واقعي ريسك زلزله در فرآيندهاي تصميم‌گيري‌هاي مالي قبل و پس از وقوع زلزله است. همچنين نياز به روش‌هاي كاهش ريسك براي ساختمان‌هاي بسيار آسيب‌پذير و لزوم بهره‌گيري از پوشش بيمه اتكايي و كمك‌هاي دولتي براي مديريت ريسك رويدادهاي فاجعه‌آميز نشان داده شده است.